Tag Frans Wijnands

De glazenwasser was bezig….

Omdat ik een hekel heb aan te laat komen, kom ik doorgaans overal te vroeg. En dat al van kinds af aan. Bang om te laat te komen: bij de welpen, op school, voor de bioscoop en in het theater,… Verder lezen →

Waait de wind….

Je hebt van die straten waar het altijd waait, zelfs bij nagenoeg windstil weer. Tochtgaten, worden ze genoemd, meestal zonder bomen. Kaarsrechte straten, waar de wind hetzelfde vrij spel heeft als de mistral in het zuid-Franse Rhônedal. Het is met… Verder lezen →

WC Achterwaarts….

Angstaanjagend, hoe snel en omvangrijk het fenomeen bedreiging in onze samenleving is gegroeid. Je moet bijna onzichtbaar zijn om niet bedreigd te worden. Het lijkt de gewoonste zaak van de wereld dat je iedereen bedreigt die je niet aanstaat of… Verder lezen →

De geur van gepofte kastanjes…

Stoeipoes, Siamees of Pers, alle katten zijn pervers Ik las het ergens en was het er meteen mee eens. Anders gezegd: ik heb niks met katten. Ook niet met het wat vriendelijker klinkende poezen. Maar ik besef dat ik heel… Verder lezen →

Opa was tuinder….

Mijn grootvader van vaders kant was tuinder en boomkweker. Hij woonde, pas getrouwd, in Zeelst wat nu ’n woonwijk van Groot-Veldhoven is. ’s Morgens vroeg fietste hij naar Veghel waar hij in een grote kwekerij werkte. En fietste na gedane… Verder lezen →

De gaten zijn gratis…..

Niemand heeft me tot nu toe ooit gevraagd om een lint door te knippen. En de tijd begint zo langzaamaan te dringen… De allermooiste ‘linten’ die ik hàd kunnen doorknippen waren de navelstrengen van mijn drie kinderen. Maar dat deden… Verder lezen →

Uit de provincie…

Het slepende stikstofdebat volg ik zonder kennis van zaken, wat interesse en betrokkenheid niet uitsluit. Met kennis van zaken bedoel ik dat ik geen specifiek technische kennis heb van en over die alarmerend hoge uitstoot, behalve dan dat die veel… Verder lezen →

Kardinale rechtlijnigheid…

Zes bestellingen, variërend van worstenbroodjes, broodje Brie, broodje kroket, broodje ei tot ‘n zalmslaatje. Witte wijn en ’n blonde Trappist van La Trappe. We zaten immers in Tilburg. Een half dozijn vakbroeders om na dik twee jaar weer eens bij… Verder lezen →

‘Vul de oven met lucht…’

‘De Soepbijbel’ heb ik de deur uit gedaan. Cadeau gedaan aan iemand die er zichtbaar blij mee was. Ik ben niet zo van de soepen. Voor een bakbananen-maissoep of zelfs een komkommer-yoghurtsoep met walnoten hoef je me niet wakker te… Verder lezen →

‘Alles is een wonder….’

‘Toen ik in Zuid-Afrika was omschreven de mensen mij daar zo: ‘Ze komt binnen met een fonkel in die oog en een huppel in die stap’. Mooi, toch?’. Caroline Pauwels zal er ongetwijfeld om gelachen hebben toen ze dat over… Verder lezen →

« Oudere berichten Nieuwere berichten »

© 2024 Dwarsliggers — Ondersteund door WordPress

Thema door Anders NorenOmhoog ↑