Tag Antonin Cee

Leven in het luchtledige

Zonder aanwijsbare redenen glijd ik soms pardoes terug in mijn geheugen. Hier op Koh Chang, dat eiland waaraan ik inmiddels al heel wat maanden van mijn leven heb vermaakt, overkomt het me regelmatig. Vooral in de middaguren als de zon… Verder lezen →

Cultuur als vervreemding van de natuur

Zich steeds verder afkeren van het dierlijke. Een opstand ontketenen tegen wat de natuur ons aanbood. Zo kan je de evolutie van de mens gerust beschouwen. Hij nam geen genoegen met de dingen zoals hij ze zich heen vond. Zeker,… Verder lezen →

De gelijkmoedigheid van een eiland

Zonder pieken of dalen.  Zo gaat dat soms. De dagen gaan voorbij zonder enig reliëf.  Wars van alle wetten van de thermodynamica trekken ze wrijvingsloos  voorbij. Ze laten geen enkel spoor achter, waar je later nog eens op terug zou… Verder lezen →

Goede vorderingen met een vaccin tegen Woke-virus

Iedereen is gelijkwaardig. Want alles is slechts menselijk bouwsel. Maar wees gewaarschuwd. Als je dit bouwsel niet accepteert dan word je buiten spel gezet en mag je niet meer meedoen. Ziedaar in een notendop het beginsel van  inclusiviteit dat Woke… Verder lezen →

Cultuurmoeheid en Slavernij. Gesprek met mijn Alter-Ego

Je was die avond weer behoorlijk sikkeneurig, Bardamu. Toen ik rustig wat zat te lezen,  zat je allerlei gekke bekken te trekken. Want jij vond De zetel van de Ziel van Gary Zukav waar ik mee bezig was  maar niks…. Verder lezen →

De geleide democratie en de nieuwe horigen

  Eerst hadden we alleen maar de geleide economie. Het was bedoeld om de scherpe kantjes van de vrije markt weg te vijlen. De overheid kon ingrijpen als het te gortig werd met de prijzen van bepaalde basisbehoeften. Door bijvoorbeeld… Verder lezen →

Dood aan de waarheid, Leve het narratief 

Elk mens is van tijd tot tijd zoekende. Naar zichzelf en de wereld om hem heen. Maar in het luchtledige kan hij niet bestaan. Iedereen heeft de waarheid nodig als leidsman in het leven. Want die is zogezegd net zo… Verder lezen →

Voor altijd verzonken geheimen aan de Mekong

Die overhangende klif; in hurkzit heeft ze zich neergelaten aan de oever van de Mekong. Het blinde geologische avontuur van de aarde volgend, heeft de rivier er met eindeloos geduld een groef in uitgeschuurd. Een diepe snee in de rotswand,… Verder lezen →

Extase in Zuid-Thailand

Een van mijn Thaise kennissen heeft de trekken van Don Juan. Onverzadigbaar rent hij van de ene vrouw naar de andere. En onderwijl maakt hij zich zorgen, zo bekende hij op een van zijn spaarzaam oprechte ogenblikken. Hij lijkt er… Verder lezen →

Op het kruispunt van Globalisme en Multipolariteit

Tijden veranderen en wij veranderen mee. Het zal zo’n 18 jaar geleden zijn. Door de faculteit der Letteren van de Universiteit van Montpellier werd ik uitgenodigd een presentatie te doen op een internationaal, pluri-disciplinair symposium. Het gekozen thema heette Le… Verder lezen →

« Oudere berichten

© 2025 Dwarsliggers — Ondersteund door WordPress

Thema door Anders NorenOmhoog ↑