Die overhangende klif; in hurkzit heeft ze zich neergelaten aan de oever van de Mekong. Het blinde geologische avontuur van de aarde volgend, heeft de rivier er met eindeloos geduld een groef in uitgeschuurd. Een diepe snee in de rotswand,… Verder lezen →
Een van mijn Thaise kennissen heeft de trekken van Don Juan. Onverzadigbaar rent hij van de ene vrouw naar de andere. En onderwijl maakt hij zich zorgen, zo bekende hij op een van zijn spaarzaam oprechte ogenblikken. Hij lijkt er… Verder lezen →
Natuurlijk is het waar. Of toch niet helemaal?, of niet voor iedereen. Is het maar een beetje waar? Kun je er iets aan doen, of niet? En dan heb ik het over de samenhang van dik zijn en eetgewoonten. Kort… Verder lezen →
Grijsbruine pelikanen, vlak boven de krullende branding van de Atlantische Oceaan. Vaak vier achter elkaar, als een vliegende vier zonder stuurman: gelijke vleugelslagen, gelijke zweefpauzes. Arrogante watervogels. Grote bek, getalenteerde visvangers. Met de ‘wilde’ paarden, de zeeschildpadden, de meeuwen en… Verder lezen →
Ben ik op ’n historisch moment in Amerika? Dat heb ik me de afgelopen dagen vaak afgevraagd. Of was en is het ’n aaneenschakeling van historische momenten? Zoals de dag dat het Hooggerechtshof het vijftig jaar oude abortusrecht voor heel… Verder lezen →
Kamperen. Altijd met plezier gedaan. ’s Morgens voor de tent met een kop thee, tsjilpende mussen in heg ernaast, de zon die de koelte van de nacht verdrijft, de bakker die met vers stokbrood in zijn Citroën HY bestelwagen toeterend… Verder lezen →
Het is toeval dat ik uitgerekend op 19 juni door het historische centrum van Savannah dwaal, een havenstad aan de Atlantische Oceaan, in het noordelijkste puntje van de Amerikaanse staat Georgia. En tegelijk ben ik eigenlijk op het juiste moment… Verder lezen →
Ik parkeer mijn Lelijke Eend langs de rand van een pleintje in Le Panier, de oudste wijk van Marseille. Via een trap naar beneden bereiken mijn vriendin en ik Le Vieux-Port, de Oude Haven, op zoek naar een restaurantje om… Verder lezen →
Be back home again… Zo voelt het wel als we na ruim twee jaar weer eens terug zijn in de Blauwe Bergen; de Blue Ridge Mountains, die honderden kilometers lange bergketen in het westen van de Verenigde Staten, deels ook… Verder lezen →
Enkele maanden geleden werd ik benaderd door een jonge vrouw die in 1981 in het vluchtelingenkamp Khao-I-Dang in het grensgebied met Thailand geboren is. Ze woont al lange tijd met haar familie in Nederland. Ze had een verhaal van André… Verder lezen →
© 2025 Dwarsliggers — Ondersteund door WordPress
Thema door Anders Noren — Omhoog ↑
Het zijn geweldige projecten die hier en daar een klein beetje bedenkelijk zijn. Maar och mensen zijn veelal kort van…
Ergens in geloven zonder bewijs, zonder herhaalbare observatie, daar ben ik ook geen fan van. Een heilig boek of schrift(en)…
Sorry André, helemaal nooit gereageerd, maar het is nooit te laat om je het allerbeste te wensen! Bij deze, een…
Jammer beste Heer F Kockelmans, Meestal heb ik het wel binnen de eerste vijf regels door wie het is [hobby…
Een geloofwaardige weg met Dijkhoff als voorbeeld gaat hem niet worden, F Kockelmans, heb je trouwens wel eens overwogen om…