Zonder aanwijsbare redenen glijd ik soms pardoes terug in mijn geheugen. Hier op Koh Chang, dat eiland waaraan ik inmiddels al heel wat maanden van mijn leven heb vermaakt, overkomt het me regelmatig. Vooral in de middaguren als de zon… Verder lezen →
Zonder pieken of dalen. Zo gaat dat soms. De dagen gaan voorbij zonder enig reliëf. Wars van alle wetten van de thermodynamica trekken ze wrijvingsloos voorbij. Ze laten geen enkel spoor achter, waar je later nog eens op terug zou… Verder lezen →
Die overhangende klif; in hurkzit heeft ze zich neergelaten aan de oever van de Mekong. Het blinde geologische avontuur van de aarde volgend, heeft de rivier er met eindeloos geduld een groef in uitgeschuurd. Een diepe snee in de rotswand,… Verder lezen →
Een van mijn Thaise kennissen heeft de trekken van Don Juan. Onverzadigbaar rent hij van de ene vrouw naar de andere. En onderwijl maakt hij zich zorgen, zo bekende hij op een van zijn spaarzaam oprechte ogenblikken. Hij lijkt er… Verder lezen →
Natuurlijk is het waar. Of toch niet helemaal?, of niet voor iedereen. Is het maar een beetje waar? Kun je er iets aan doen, of niet? En dan heb ik het over de samenhang van dik zijn en eetgewoonten. Kort… Verder lezen →
Grijsbruine pelikanen, vlak boven de krullende branding van de Atlantische Oceaan. Vaak vier achter elkaar, als een vliegende vier zonder stuurman: gelijke vleugelslagen, gelijke zweefpauzes. Arrogante watervogels. Grote bek, getalenteerde visvangers. Met de ‘wilde’ paarden, de zeeschildpadden, de meeuwen en… Verder lezen →
Ben ik op ’n historisch moment in Amerika? Dat heb ik me de afgelopen dagen vaak afgevraagd. Of was en is het ’n aaneenschakeling van historische momenten? Zoals de dag dat het Hooggerechtshof het vijftig jaar oude abortusrecht voor heel… Verder lezen →
Kamperen. Altijd met plezier gedaan. ’s Morgens voor de tent met een kop thee, tsjilpende mussen in heg ernaast, de zon die de koelte van de nacht verdrijft, de bakker die met vers stokbrood in zijn Citroën HY bestelwagen toeterend… Verder lezen →
Het is toeval dat ik uitgerekend op 19 juni door het historische centrum van Savannah dwaal, een havenstad aan de Atlantische Oceaan, in het noordelijkste puntje van de Amerikaanse staat Georgia. En tegelijk ben ik eigenlijk op het juiste moment… Verder lezen →
Ik parkeer mijn Lelijke Eend langs de rand van een pleintje in Le Panier, de oudste wijk van Marseille. Via een trap naar beneden bereiken mijn vriendin en ik Le Vieux-Port, de Oude Haven, op zoek naar een restaurantje om… Verder lezen →
© 2025 Dwarsliggers — Ondersteund door WordPress
Thema door Anders Noren — Omhoog ↑
Net zoals De Telegraaf en The Sun weet jij met een pakkende kop en openingsbeeld de lezer jouw verhaal in…
Beste André, jouw stukjes zitten altijd boordevol 'weetfeitjes'. Waarvan ik beslist al veel eerder zou hebben kennis genomen, als ik…
Ze KAN meedogenloos zijn en heeft wel eens een bankjesmoment lees ik net. Vermoed meer Rotterdammers die het bankjesmoment wel…
Kom nou Peter, hoe machteloos is die buitenwereld dan om een einde aan dit conflict te maken?Onoplosbaar? Het hangt er…
Ik raad een fusie aan, dat is nogal in bij partijen die wat meer willen zijn als aanwezig, omdat ze…