Be back home again…
Zo voelt het wel als we na ruim twee jaar weer eens terug zijn in de Blauwe Bergen; de Blue Ridge Mountains, die honderden kilometers lange bergketen in het westen van de Verenigde Staten, deels ook in Virginia.
En in de zuidwestpunt van die staat ligt onze eindbestemming: Christiansburg; een stadje met ruim 20.000 inwoners.
Het is van Washington landinwaarts vier uur rijden daarheen. Maar dat is na een vlucht van ruim acht uur net iets te veel gevraagd, zeker na alle gedoe op Schiphol en de belachelijk lange rijen voor de douane op Washington Airport.
Dus overnachten we. Dit keer in een motel van de Johnny Appleseed-keten.
Jantje Appelzaad leefde van 1774 tot 1845. Het grootste deel van zijn leven trok hij te voet door grote delen van de huidige noordwestelijke staten van Amerika. Een zonderlinge pionier, prediker en natuurbeschermer tegelijkertijd.
Overal waar hij voor kortere of langere tijd verbleef legde hij appelboomgaarden aan, hoofdzakelijk met bomen die appels voortbrachten waar cider van kon worden gemaakt. Wat de inwoners van deze staten nog steeds doen.
Het is nog wat heiig als we na een hazenslaap in de vroege ochtend verder richting Christiansburg rijden. Over de onafzienbare, traag glooiende groene heuvels hangt de blauwe waas waar de Blue Ridge Mountains hun naam aan te danken hebben.
Op de radio brengt John Denver ons een toepasselijke aubade: Bring me home, countryroad en It’s good to be back home again…
Natuurlijk kun je ook met de boot naar Amerika. We hebben het zelfs even overwogen. Maar de klassieke lijndiensten bestaan niet meer. Het zijn mini-cruises geworden; Dat betekende kiezen tussen minstens acht dagen op zee, of acht uur in de lucht. Dan maar vliegen.
Ieder mens heeft tenslotte luchtwegen, maar niet iedereen heeft zeebenen.Of tatoeages. Die zijn tegenwoordig wel is waar heel gewoon voor veel mensen, maar vroeger was het een exclusief kenmerk voor beroepszeelui. Dat wist de 19e-eeuwse fameuze New Yorkse tatoeëerder Samuel O’Reilly al: ‘Een zeeman zonder tatoeage is als een schip zonder drank: niet zeewaardig’.
Het eerste echt opmerkelijke verschil sinds ons laatste bezoek van bijna drie jaar geleden ervaar ik als we tanken. De benzineprijs is verdubbeld.
Voor een liter benzine betalen de Amerikanen omgerekend nu gemiddeld één euro, vanwege de – mede door de oorlog in Oekraïne – hogere olieprijzen. Autorijden was tot voor kort spotgoedkoop; een verwaarloosbaar onderdeel van het huisbudget. Met als vuistregel dat benzine in dicht bewoonde gebieden duurder is dan op het ‘lege’ platteland.
En het tweede wat me opvalt, maar ook weer niet verbaast, is dat Trump verdwenen is van de dagelijkse voorpagina’s van de kranten.
Op de eerste dag al meteen een kardinaal gezien, in onze achtertuin. Dat is niet zo vreemd, want kardinalen zijn hier net zo gewoon als bij ons een merel.
De kardinaal is de symboolvogel van Virginia; fascinerend (kardinaals)rood van kleur, met een zwarte kraag en snavel.
Het eerste avondmaal is buiten de deur: een Hamburger met frietjes.
Amerika, here we are.
Geef een reactie