Auteur Frans Wijnands

Frans Wijnands is gepensioneerd journalist. Hij was eerder correspondent in Italië, Duitsland, Oost-Europa (Praag) en hoofdredacteur van De Limburger.

Emilio had gelijk…

Het staat in de krant, dus zal het wel niet waar zijn. Sinds er dag-, week- en nieuwsbladen bestaan wordt er zo over de media gedacht. Zelfs prinses Beatrix liet zich, alweer lang geleden, in een gesprek met journalisten ongebruikelijk… Verder lezen →

‘Ma’k eem bell’n?’…

Tante Nel woonde bij ons in; vanaf het begin van de oorlog tot een groot aantal jaren daarna. Zij was een zus van ons moeder. Ongetrouwd; een zzp-er avant la lettre. Ze had namelijk haar diploma manicure/pedicure gehaald en bouwde… Verder lezen →

Niet veel soeps

Het is een bekende uitspraak van de Trappisten, dat ze brouwen om te leven en niet leven om te brouwen. De (bescheiden) winst die de paters met de verkoop van hun populaire kwaliteitsbieren maken gebruiken ze steevast voor het onderhoud… Verder lezen →

Flarden van gesprekken

FIs het beroepsdeformatie dat ik stereo luister? Ik bedoel, dat ik altijd links en rechts flarden van gesprekken en losse zinnen opvang die niet voor mij bestemd zijn. Nee, ik bedoel geen bewust afluisteren. Maar terwijl ik zèlf met anderen… Verder lezen →

Vol is vol….

Op 4 juni 1944 werd Rome bevrijd. Toen Amerikaanse infanteristen op die dag langs het Colosseum en het Forum liepen riep een van hen tegen z’n maat: ‘Kijk nou eens. Onze luchtmacht is hier flink tekeer gegaan’. Hij dacht werkelijk… Verder lezen →

F**ck de tulp….

‘Waar heb je trek in? Thee?’. ‘Ja, lekker’. Ik zat op het terras van ons buurtcafé, hoorde het gesprekje aan het tafeltje naast me en wist wat er ging gebeuren. De twee jonge vrouwen maakten een keuze uit het kistje… Verder lezen →

Iedereen z’n eigen waarheid….

Recensies zijn een vast onderdeel van elke krant. Bijna dagelijks. Meningen zwart op wit, over muziekuitvoeringen en toneelvoorstellingen, over boeken en ballet, over schilderkunst, films en tentoonstellingen; kortom: over alle publieke vormen van kunst. Recensenten prijzen uitvoerende kunstenaars de zevende… Verder lezen →

Lang leve het licht….

‘Communisten?, allemaal tuig van de richel. Homo’s komen van een andere planeet. Rechters zijn addergebroed en lijken op de taliban. Alleen mentaal gehandicapten stemmen links. Belastingontduiking is moreel verdedigbaar. En omdat de Italiaanse regelgeving zo idioot complex is kun je… Verder lezen →

Dat eindeloze geouwehoer…

Een stamkapper heb ik nooit gehad. Een stamkroeg eigenlijk ook niet. Logisch, met al die verhuizingen in de afgelopen tientallen jaren. Het vinden van kroegen en café’s waar ik me afwisselend tijdelijk thuis voelde was overigens geen probleem. Maar met… Verder lezen →

Moederdag?, al honderd jaar….

Fourieka heette onze overbuurvrouw in Sint Denijs Westrem, aan de rand van Gent. We hebben heel wat afgepraat, vaak met een koel glas Kaapse wijn. Want ze is Zuidafrikaanse, vandaar. Ik heb haar nog niet gevraagd of ze naar dat… Verder lezen →

« Oudere berichten

© 2024 Dwarsliggers — Ondersteund door WordPress

Thema door Anders NorenOmhoog ↑