Beste Lezer,

Helaas moet ik U teleurstellen. Ondanks eerdere berichten, stam ik niet af van de goden. Ik heb namelijk een DNA-test laten doen.

Dat gaat als volgt. Je schraapt met een wattenstokje wat slijm af van de binnenkant van je wang. Je doet het in een buisje en je stuurt het naar een laboratorium (MyHeritage) in Californië. Daarna ga je een maand voor je beeldscherm zitten wachten.

In mijn geval viel het resultaat behoorlijk tegen.
Maar eerst het positieve: het onderzoek meldde geen moorden, die door mij begaan zouden zijn. Ook andere door mij begane misdrijven zijn niet aan het licht gekomen. Maar daar blijft het niet bij. Voor 60 eurootjes extra vertelt MyHeritage welke vreselijke ziekten me nog allemaal te wachten staan. Ik heb deze winstpakker aan mij voorbij laten gaan. Zodat ik het gelukzalige idee heb dat mij nog een lang en gezond leven beschoren is.

Overigens kan ik U melden dat het onderzoek zeer betrouwbaar is. Uit het onderzoek blijkt namelijk dat ik hoogstwaarschijnlijk een Nederlander ben. Of MyHeritage dat afgeleid heeft uit het DNA van mijn wangslijmvliescellen dan wel uit de postzegel, waarmee ik het pakketje had gefrankeerd, is mij niet bekend. Ik denk beide, wat mijn bewondering voor het onderzoek alleen nog maar groter maakt.

Maar nu het negatieve. Het blijkt dat ik een witte man ben (63,2 % Noord- en West-Europees en 36,8 % Engels). Daar had ik niet op gerekend. Het kwam aan als een vuistslag bij heldere hemel. Of zoiets. Ik kan mij deswege niet vrijpleiten van de misdaden die mijn voorouders, sinds ze de Pontische steppe hebben verlaten, de wereld hebben aangedaan.

En inderdaad, mijzelf kan ik ook al niet vrijpleiten. Ik moet helaas bekennen, dat ik mijn oog wel eens heb laten rusten op een damesbil. Dat was op woensdag 12 juli 1967. Verder betrap ik mezelf er soms op, dat ik met mijn benen wijd zit. Per ongeluk heb ik zelfs een mevrouw eens uitgelegd wat de kortste weg is van de Dam naar de Kalverstraat.

Mijn hoop dat uit het DNA van mijn wangslijmvliescellen zou blijken, dat ik een donkere mevrouw ben is, zoals U begrijpt, totaal de bodem ingeslagen. Mocht U daarom onverhoopt besluiten, om ooit een standbeeld voor mij op te richten, dan verzoek ik U, gelijk daarbij het touw te leveren, waarmee dat standbeeld omvergetrokken kan worden.