Dat Rusland Oekraïne is binnengevallen zal niemand zijn ontgaan. De media hebben het over vrijwel niets anders meer dan over dit potentiële begin van de Derde Wereldoorlog. Terecht natuurlijk. Naast deze invasie aan de rand van de Europese Unie verbleekt elk ander nieuwsfeit tot een non-gebeurtenis.

De Russische president Vladimir Poetin heeft inmiddels de inzet van kernwapens niet uitgesloten tegen iedereen die hem de voet dwars zet. En hij lijkt er gek genoeg voor. In elk geval waagt de NAVO het niet om samen met het Oekraïense leger te gaan vechten tegen de indringers. De aangesloten landen laten het bij wapenleveranties en bij – overigens lang niet kinderachtige – economische sancties. Hoewel Poetin die beschouwt als een daad van agressie tegen zijn land. Dan kun je eigenlijk net zo goed gaan meevechten, dunkt mij.

In Nederland vond – in overeenstemming met de vaderlandse traditie – in het kader van de Oekraïne-oorlog een ‘nationale actiedag’ plaats. Een soort hedendaagse variant van Open Het Dorp, waarbij iedereen zich kan rondwentelen in zijn eigen deugdzaamheid. Voor deze geldinzameling zetten tv, radio, sociale media en een heleboel Bekende Nederlanders zich naar hartenlust in. Misschien niet geheel belangeloos, maar welke kniesoor zou daarover durven te beginnen? Vanmorgen bleek er meer dan 100 miljoen euro te zijn opgehaald voor het Goede Doel. Gezien het gestelde oogmerk wellicht een druppel op de gloeiende plaat, maar het is wel ónze druppel.

Onderdeel van de nationale solidariteitsgevoelens vormt het feit dat elke Russische inbreng taboe is bij welke bijeenkomst dan ook. Uiteraard willen wij niet meer sporten tegen Russen, laat staan dat we naar wedstrijden of toernooien in dat land toe zouden reizen. Daarvoor kan ik een heleboel begrip opbrengen. Wat moeilijker heb ik het met het boycotten van grote Russen die allang waren overleden voordat Poetin in Moskou aan de macht kwam. Wat valt hun in vredesnaam te verwijten?

Zo gaat dit weekend in Haarlem een aan de componisten Tsjaikovski en Stravinsky gewijd festival niet door. De organisatie vond het ‘ongepast’ om in deze barre tijden Russische muziek ten gehore te brengen. In plaats daarvan komen er twee benefietconcerten voor Oekraïense verdrevenen. Daarbij zal de uit de voormalige Sovjet-Unie gevluchte harpiste Ekaterina Levental vertellen over haar wederwaardigheden. Het is allemaal zo politiek correct dat de tranen je in de ogen springen.

Zo mogelijk nog nobeler is de actie van een snackbarhouder uit Nijmegen. Die heeft de eetwaar ‘patatje oorlog’ van het menu gehaald om zijn lotsverbondenheid te betuigen met al die Oekraïners die huis en haard hebben moeten ontvluchten. Of is dit niet nobel, maar volslagen belachelijk?