Het is morgen precies honderd jaar geleden dat de SGP in de Tweede Kamer werd gekozen. Een moment om bij stil te staan. Deze veruit oudste partij van Nederland (opgericht in 1918) haalde destijds slechts 1 zeteltje. Op dit moment heeft ze er 3. Meer wist ze er nooit te verwerven. Onbegrijpelijk eigenlijk, want waarom heeft de Here Jezus er niet voor gezorgd dat Zijn Naam wat vaker weerklonk in ’s lands vergaderzaal? Hij is tenslotte Almachtig dus het zou voor hem een Koud Kunstje moeten zijn geweest de orthodox-gereformeerden een absoute meerderheid te bezorgen. Maar goed, Zijn besluiten zijn Ondoorgrondelijk, dus laten we niet proberen ze te snappen. Dat doen Kees van der Staaij en de rest van de mannenbroeders tenslotte ook niet.

Of de SGP erin zal slagen nog een eeuw aan haar verblijf in de Kamer vast te knopen is overigens een beetje twijfelachtig. Mocht er ooit een kiesdrempel van 5 procent komen, zoals ik vurig hoop, dan zou het snel afgelopen zijn met de christelijk-orthodoxen. Zo’n drempel zou immers neerkomen op minimaal acht zetels. Dat aantal zie ik de SGP niet halen, tenzij er uitgebreide Hulp van Boven komt. Misschien zou de partij dan op zoek moeten naar een geschikte fusiepartner. Daarvoor komt eigenlijk maar één partij in aanmerking, namelijk de ChristenUnie.

Ik weet het wel, de ChristenUnie is halfzacht links, zeker op milieu- en asielgebied, terwijl de SGP unverfroren rechts is. Namelijk vóór de doodstraf en tegen abortus, dus wat wil je nog meer. Het schijnt zelfs dat sommige SGP-jongeren een zekere verwantschap voelen met Forum voor Democratie van Thierry Baudet, een boreale halvegare van wie ze bij de ChristenUnie weinig moeten hebben. Niettemin hebben de partijen van Van der Staaij en Gert-Jan Segers een duidelijke factor gemeen: hun geloof in de Here en hun vertrouwen in de Schrift. Daarin moeten ze elkaar toch kunnen vinden, lijkt me. Misschien dat ze zelfs een streng christelijk deeltje van het CDA in hun krachtenbundeling kunnen betrekken, want met die partij is het toch bijna afgelopen.

Voor één probleempje moet bij het samengaan met de ChristenUnie nog wel een oplossing komen. Die partij beschikt over diverse vooraanstaande vrouwelijke leden. Haar vicepremier, Carola Schouten, is er nota bene een. Voor de SGP zou dat wel eens een aanzienlijke hinderpaal kunnen vormen. Want de staatkundig gereformeerden zijn ertegen dat vrouwen een rol spelen in de politiek. Uit Bijbelteksten leiden zij af dat zulks Gods bedoeling niet geweest kan zijn. Onder druk van de rechter heeft de SGP dat standpunt een paar jaar terug formeel wel verlaten, maar ik zie Van der Staaij nog geen dames met open armen in zijn fractie verwelkomen.

Nou ja, een kiesdrempel komt er binnen afzienbare termijn toch niet.