Caroline van der Plas denkt dat het kabinet binnenkort valt en dat er dit jaar nog verkiezingen voor de Tweede Kamer zullen plaatsvinden. De BBB-leider zei dat gisteren na een onderhoud met premier Mark Rutte.
Ik moet het nog zien. Of om duidelijker te zijn: ik verwacht het niet.
Om te beginnen: de VVD zal niet aansturen op een kabinetscrisis. Het risico dat de partij bij Kamerverkiezingen niet meer als grootste eindigt en zij dus het premierschap moet opgeven is veel te groot. De liberalen – en zeker Rutte – zullen vrijwel ten koste van alles een breuk proberen te voorkomen.
Ook het CDA zal niet opstappen. Van een nieuwe stembusgang heeft deze partij op dit moment niets goeds te verwachten. Ze zou worden vermorzeld, net als dat vorige week bij de provinciale verkiezingen gebeurde. Verkiezingen op een latere datum leiden vermoedelijk ook niet tot herstel voor de christendemocraten, maar dat zien we dan wel weer. In elk geval nu geen kiezersoordeel!
De ChristenUnie zou kunnen weglopen, maar zal dat hoogstwaarschijnlijk evenmin doen. Deze partij is klein en heeft daardoor op zich weinig te verliezen. Maar toch nog wel iets, zoals vorige week duidelijk werd. Ik verwacht niet dat de nieuwe leider Mirjam Bikker op korte termijn in staat zal zijn de te voorziene achteruitgang goed te maken. Vermoedelijk zal de top van deze partij redeneren: we hebben al zoveel geslikt, daar kan best nog wel iets bij. Bovendien zou het ons deze keer electoraal niet slecht uitkomen als we bleven zitten.
D66 dan? Deze partij bevindt zich in een duidelijk andere positie dan de rest. CDA en ChristenUnie zijn volop genegen hun handtekening onder de stikstofparagraaf (want daar gaat het natuurlijk om) in het regeerakkoord weg te halen. Het CDA is naar verwachting zelfs overal toe bereid, zolang het maar met de grote jongens mag blijven doorregeren. Ook het grootste deel van de VVD zal zich ‘pragmatisch’ opstellen als de stikstofcrisis aan bod komt. Rutte staat naar we mogen aannemen klaar om met een hoop verbale poespas te suggereren dat dat geen woordbreuk is. Ik gok dat hij de woorden van CDA-leider Hoekstra tot de zijne maakt: de kloof tussen Den Haag en het land moet kleiner.
D66 zou hem dan kunnen verwijten dat dat het schenden van een afspraak is. Dat doen de democraten in feite al. ‘We laten ons niet onder druk zetten,’ roepen ze ferm.
Maar hoe lang zullen ze dat volhouden? Een kleine twee jaar terug, toen Rutte gelogen bleek te hebben over het verloop van de kabinetsformatie, stemde de partij voor een motie van afkeuring tegen hem. ‘Hier scheiden zich onze wegen,’ verklaarde partijleider Sigrid Kaag. Maar dat bleek grootspraak, want Kaag werd minister van Financiën in Rutte IV. Als puntje bij paaltje komt kiest D66 liever voor de macht dan voor de inhoud. Ik vermoed dat de stikstofellende wel weer zal verdwijnen onder een compromissendeken.
Het kan overigens nog een behoorlijke tijd duren voor het zover is. De dingen in politiek Den Haag gaan niet zo snel als Van der Plas hoopt. En misschien sneuvelt het kabinet uiteindelijk toch wel. Maar dat er nog voor het eind van het jaar verkiezingen zullen zijn lijkt me wishfull thinking.
Geef een reactie