De VVD-leden zijn beschaafd morrend in opstand gekomen tegen partijleider Mark Rutte. Beschaafd, want VVD’ers zijn in het algemeen nette mensen. Die plegen geen revoluties, zeker geen bloederige. Liever nemen ze nog een bitterbal.

De afgelopen dagen hebben ze Eric Wetzels tot partijvoorzitter gekozen. Met een ruime meerderheid kreeg hij de voorkeur boven bestuurskandidaat Onno Hoes. Het was de eerste keer dat de liberalen iemand anders dan de favoriet van de partijtop in het zadel hielpen. Dat wil zeggen: de eerste keer sinds de leden de voorzitter mochten kiezen.

In welk opzicht wijkt Wetzels eigenlijk af van de gemiddelde VVD’er? In niet zo heel veel opzichten. Hij is een ondernemer, ziet er keurig uit en lust zo te zien wel een bitterbal. Wetzels heeft trouwens ook als partijbestuurder de nodige ervaring: jarenlang was hij vicevoorzitter.

Het enige waarin hij zich onderscheidt is dat hij vindt dat de leden meer te zeggen moeten hebben. Ze moeten zich volgens hem niet door de partijtop laten vertellen wat ze dienen te vinden. Ik kan me overigens niet herinneren dat zijn voorgangster Christianne van der Wal ooit het tegendeel heeft beweerd. Zij is nu minister. Misschien het voorland van Wetzels?

Aan de positie van Mark Rutte wil de nieuwe voorzitter in ieder geval niets veranderen. Dat zou hem ook niet meevallen, want zoals bekend is er in de verste verte geen opvolger voor de VVD-leider in beeld. Fractievoorzitter Sophie Hermans heeft het niet en zal het hoogstwaarschijnlijk ook nooit hebben. En minister van Justitie Dilan Yeşilgöz waagde dan onlangs wel een poging zich te onderscheiden door de aanval te openen op de woke-cultuur, maar daarmee is zij nog lang geen Rutte. Die heeft zich tot dusver steeds uit de wanhopigste situaties weten te redden, dus voor de gemiddelde liberaal blijft hij onaantastbaar de man die de kar moet trekken.

Van een echte ledenopstand in de VVD heb ik dan ook nog niet heel veel gemerkt. Op sommige partijcongressen klinkt wel enig verzet door, maar je kunt toch moeilijk volhouden dat de sfeer daar rebels is. Men blijft altijd in de plooi.

By the way: ruim de helft van de contributie betalende liberale achterban heeft niet eens de moeite genomen om te stemmen bij de voorzittersverkiezing. Waar hebben we het eigenlijk over?

Rutte heeft tot nog toe al heel wat partijvoorzitters overleefd: Jan van Zanen, Ivo Opstelten, Benk Korthals, Henry Keizer, Van der Wal en als interim Hoes. Hij begin nu aan de zesde (of de vijfde, als je Hoes niet wil meetellen). Partijvoorzitters komen en partijvoorzitters gaan, zou je kunnen rijmen, maar Rutte blijft altijd (of in elk geval heel lang) bestaan.