Frans Timmermans heeft het er dan toch maar op gewaagd. De vicevoorzitter van de Europese Commissie kondigde gisteren aan dat hij beschikbaar is voor het lijsttrekkerschap van de nieuwe combinatie PvdA/GroenLinks. Uiteraard wachtte hij eerst even tot de kust helemaal veilig was. De leden van beide partijen moesten eerst overtuigend ‘ja’ zeggen tegen een gezamenlijke verkiezingsdeelname. Bovendien diende zijn GroenLinks-concurrent Jesse Klaver officieel af te zien van de nummer 1-positie.

Maar nu deze risico’s zijn verdwenen, durft Frans het wel aan. Rationeel gezien geen goede beslissing. Je kunt beter nummer 2 zijn in de EU dan nummer 1 in het veel kleinere Nederland. Al was het alleen maar qua inkomen. Want een vicevoorzitter van de Europese Commissie verdient aanmerkelijk meer dan een premier in eigen land, laat staan een Kamerlid. Maar tja, als je ambities hebt schrik je nergens voor terug.

Hoe zijn de kansen van Timmermans? Volgens de peilingen niet slecht. In een zeer recente I&O-poll staat PvdA/GroenLinks fier bovenaan. Bij Maurice de Hond moet de ‘linkse wolk’ deze plek nog delen met VVD en BBB, maar dat kiezersonderzoek is al van enkele dagen geleden.

Beide professionele koffiedikkijkers waarschuwen wel dat Pieter Omtzigt nog een bedreiging kan worden. Volgens I&O is een door hem opgerichte partij potentieel zelfs goed voor 46 Kamerzetels.

Als het zover komt kan Frans wel inpakken. Maar wie niet waagt, die niet wint. De geschiedenis is vol voorbeelden van hoe het uiteindelijk nog misliep, maar af en toe ging ook een onverschrokken avonturier met de eer strijken. Je weet het niet. Niemand kent de peilingen van morgen, om nog te zwijgen van de verkiezingsuitslag van 22 november.

Wat als de nieuwe linkse partij het toch niet redt? Dan ga ik in de Kamer zitten, heeft Timmermans al stoer laten weten. Ik moet dat nog zien. Vier jaar lang oppositievoeren is geen lolletje. De PvdA, de partij van Timmermans, kan daarover meepraten. Eventueel kan hij  zijn licht gaan opsteken bij Lodewijk Asscher, de meest actuele ervaringsdeskundige.

Gelukkig was onze Frans niet zo dom om meteen de deur naar de VVD dicht te gooien. Ik denk niet dat er veel mogelijkheden zijn om zonder de liberalen een meerderheid te bereiken. In de versnipperde Kamer kun je allang blij zijn als de zogenaamde kartelpartijen gezamenlijk voldoende draagvlak vinden om een nieuw kabinet te vormen. Sommige partijgenoten van Timmermans menen dat je vooraf duidelijkheid moet verschaffen over je bedoelingen, maar een ware machtspoliticus houdt zijn kaarten juist zo lang mogelijk tegen de borst. Om uiteindelijk in te stemmen met compromissen die eigenlijk te ver gaan.