Ex-VVD-minister Henk Kamp is op uiterst lange tenen gaan staan met opmerkingen over Pieter Omtzigt. ‘Hij heeft nooit de verantwoordelijkheid genomen door bijvoorbeeld in het kabinet te gaan zitten,’ zei de voormalige bewindspersoon van Defensie, Sociale Zaken en Economische Zaken over het onafhankelijke Kamerlid. ‘Hij raakte al in een burn-out door het fractiewerk. Ik kan me niet voorstellen dat hij aan een eigen partij begint.’

Dat laatste overweegt Omtzigt dus wel. Al een hele tijd overigens. Hij stelt zijn besluit steeds maar uit. Dat kan voorlopig nog, maar ooit moet de gewezen CDA’er de knoop natuurlijk doorhakken. En hij zou wel gek zijn als hij niet met een eigen lijst komt. Volgens allerlei peilingen zou die dan veruit de grootste worden.

Omtzigt for president? Dat ook weer niet, want Pieter beseft wel dat hij geen leidinggevende capaciteiten heeft. Laat staan dat hij in staat zou zijn compromissen te sluiten, eigenschappen waarover een premier toch moet beschikken. Omtzigt wil zijn partij vanuit de Tweede Kamer gaan leiden. Althans volgens geruchten, want zelf heeft hij zich er nog niet over uitgelaten.

Wat hij – als dat waar is – blijkbaar uit het oog verliest is dat er in de kabinetsformatie wel degelijk water bij de wijn moet worden gegoten. Omtzigt zal er toch niet vanuit gaan dat zijn partij de absolute meerderheid haalt? Dat voorspelt in elk geval geen enkele poll.

Hoe dan ook stevent de (nog niet bestaande) ‘lijst Omtzigt’ af op een gigantische verkiezingsoverwinning. Een Omtzigtiaan wordt de nieuwe premier. Zoiets is niet naar de wens van de VVD, die de afgelopen dertien jaar de grootste partij was. Het valt dan ook niet te verbazen dat Kamp met zijn pesterige uitlatingen tegenwicht probeert te geven.

Een VVD-complot? Ik zou het niet uitsluiten. Weliswaar heeft de nieuwe VVD-leider Dilan Yeşilgöz afstand genomen van de kritiek van de ex-bewindspersoon, maar dat deed ze heel voorzichtig. ‘Deze woorden hadden wat mij betreft niet gehoeven,’ zei ze. ‘Laten we ons vooral richten op de problemen in ons land, in plaats van de hele tijd met elkaar bezig te zijn.’

Een keurige reactie, maar Yeşilgöz zal heel goed beseffen dat die nergens op slaat. Deze verkiezingscampagne draait vrijwel uitsluitend om de poppetjes, en niet om de inhoud. Net als alle voorgaande campagnes trouwens.

Ook Omtzigt schijnt zich vooral op de boodschap te willen richten en niet op brenger ervan. Maar zijn kiezers hebben daar lak aan. In de bijna twintig jaar dat Pieter voor het CDA in de Kamer zat, bungelde hij er maar een beetje bij. Hij werd pas populair toen hij zich als ‘poppetje’ ging presenteren.

En poppetjes maken zich nu eenmaal kwetsbaar voor persoonlijke sneren als die van Kamp. Vraag dat maar eens aan Frans Timmermans. Aan Geert Wilders. Ja, aan Mark Rutte voor mijn part.