ChristenUnie-leider Gert -Jan Segers heeft een poging tot regeerakkoord in de trein laten liggen. Daardoor kwam het document bij de Volkskrant terecht, die er zeer gedetailleerd over berichtte. Ontzettend stom natuurlijk van Segers. Hij heeft zich er al uitgebreid voor geëxcuseerd. Hij schijnt zelfs uit woede met zijn hoofd op zijn bureau te hebben geramd toen hij erachter kwam wat hij gedaan had. Niet dat iemand er iets mee opschiet, maar wel begrijpelijk.

De vraag is hoe Segers aan het stuk kwam. Het  was in september geschreven door VVD en CDA, partijen waar hij niet toe behoort. Waarom hebben zij hun concept dan toch aan de oppermannenbroeder gegeven?

In hun proeve staan allerlei vergaande voorstellen, bijvoorbeeld over het aanpakken van de woningnood en het klimaatprobleem. De twee partijen zouden onder meer de verhuurdersheffing willen afschaffen, een heffing willen leggen op panden die leegstaan en huisbazen belasting willen laten betalen over hun huurinkomsten. Ook zouden VVD en CDA bereid zijn de CO2-reductie stevig op te schroeven. Daarnaast stellen ze voor de kinderopvang voor ‘de meeste mensen’ gratis te maken. Enzovoort, en zo verder.

Linkse voorstellen kortom. Bedoeld om het op allerlei terreinen aanzienlijk linksere D66 en ook de ChristenUnie te paaien.  ‘Kijk eens Gert-Jan, hierover waren we het al eens. Mag je lezen. Sigrid Kaag, van D66 weet je wel, krijgt ook een exemplaar. Niet in de trein laten liggen, hè.’

Maar dat laatste deed Gert-Jan dus wel. Gelukkig zijn de aldus in de publiciteit belande afspraken niet meer relevant. Althans niet volgens informateur Johan Remkes. ‘Dit is een stuk uit de vorige fase van de formatie.’ Achterhaald, wil Remkes maar zeggen.

Mochten de mededelingen van de informateur kloppen, dan is alle opwinding over de VVD-CDA-voornemens misplaatst. Maar het is natuurlijk ook mogelijk dat Remkes liegt. En dat het stuk wel degelijk relevant was. Dat VVD en CDA bereid waren flink naar links op te schuiven op allerlei terreinen. En ze daar later spijt van kregen. Dat ze begonnen terug te krabbelen. En dat Segers het stuk dus expres in de trein liet liggen om de twee partijen vast te pinnen op hun beloftes.