De ChristenUnie zal maandag bekendmaken wie minister van Landbouw Henk Staghouwer gaat opvolgen. Het is dan precies vier weken geleden dat de man aftrad. Staghouwer vond dat hij er niks van bakte, en niemand sprak hem tegen. Niemand ondernam zelfs maar een poging om hem op andere gedachten te brengen. Staghouwer kon het niet, dus weg met hem. En omdat hij lid was van de ChristenUnie mag die partij een opvolger aanwijzen.

Blijkbaar stond ook bij de mannenbroeders niemand te springen om tot Rutte IV toe te treden. Het duurde dan ook even voor partijleider Gert-Jan Segers erin slaagde iemand zo gek te krijgen. Wie? De naam is nog steeds niet uitgelekt. Ik neem daarom aan dat er weinig belang gehecht wordt aan deze primeur.

Wel is duidelijk dat de nieuwe minister nog juist aantreedt voor de grote stikstofbemiddelaar Johan Remkes zijn met spanning tegemoet geziene eindrapport aanbiedt. Of dat rapport erin slaagt de boeren rustig te krijgen valt nog te bezien, maar de reactie van de opvolger van Staghouwer staat vast. Hij zal ‘ja en amen’ knikken. Want een rechtgeaarde ChristenUnie-bewindspersoon knikt altijd ‘ja en amen’. Geen meloen zo groot of de vrucht wordt zonder tegensputteren door de partij doorgeslikt.

Niemand minder dan Segers gaf zaterdag weer eens het goede voorbeeld tijdens een speciaal partijcongres. Zoals geen krantenlezer ontgaan kan zijn, sloot het kabinet een paar weken terug een asielakkoord. Element daarin is dat het recht op gezinshereniging zal worden ingeperkt. Een zware nederlaag voor de ChristenUnie, lijkt me. Immers: deze partij staat altijd pal voor de asielzoeker en diens rechten. Maar de ChristenUnie stemde ermee in (net als D66, dat ook grote moeite had met het voornemen). Tijdens het partijcongres legde Segers nog eens uit dat hij en de zijnen er enorm mee hebben geworsteld. Maar gelukkig: ‘Uiteindelijk was de conclusie: dit kunnen we nét dragen.’

Een kabinetsbesluit dat de juniorpartner niet meer kan dragen is er nog niet geweest. Zal er ook zeer waarschijnlijk niet komen. Want zodra de ChristenUnie niet meer meedoet, valt het kabinet. En wat moet de partij dan beginnen? In de oppositie gaan met vijf (of zes) zetels heeft weinig zin. Dan ben je een van de vele kleine partijtjes die machteloos aan de zijlijn staan te brullen. Daarom in vredesnaam nóg maar een meloen doorgeslikt en braaf ‘ja en amen’ geknikt. Af en toe een grote bek, zoals Segers zo’n anderhalf jaar terug opentrok over de premier (‘Wij stappen niet in Rutte IV’). Maar dan altijd weer laten zien dat je het ‘nét’ kunt dragen. ‘Nét’, niet ‘niet’.