Stikstofbemiddelaar Johan Remkes heeft de boerenorganisaties uitgenodigd voor een gesprek. Zouden ze komen? De kans lijkt mij klein. Remkes schrijft dat er ‘ruimte’ is en dat er ‘gezamenlijke oplossingen’ mogelijk zijn. Maar hij vertelt er niet bij hoe groot die ruimte zal zijn en hoe ‘gezamenlijke oplossingen’ er uit kunnen zien. Ik vrees dat de boeren daar wel  duidelijke ideeën over hebben. En dat ze Remkes zien als een gezant van de vijand.

Het is namelijk niet de eerste bemoeienis die de voormalige vicepremier heeft met het stikstofvraagstuk. Twee jaar terug was hij voorzitter van een ‘adviescollege’ dat rapport uitbracht onder de titel ‘Niet alles kan overal’. De strekking ervan luidde dat het kabinet niet voldoende doet om de natuur te redden.

Dat lijkt me niet bepaald iets wat de boze boeren willen horen. Zij zijn juist van mening dat wél alles kan, overal en altijd. Althans als het over de uitstoot van stikstof gaat. Volgens hen is dat immers een ‘verzonnen probleem’, dat je maar hoeft te negeren om het op te lossen.

Als er nog overlegd kan worden dan is dat alleen mogelijk als Remkes radicaal afstand neemt van zijn vorige advies. Hij moet dan een bocht maken van 180 graden. Dat is denkbaar, maar het lijkt me niet erg waarschijnlijk. Zo zullen de boerenorganisaties er vermoedelijk ook tegenaan kijken.

Misschien dat er toch nog een enkel clubje komt opdagen om met Remkes te praten over mogelijke uitwegen uit de crisis. Maar het leeuwendeel van de boeren zal wegblijven. Ze hebben het trouwens veel te druk om met tractoren wegen te blokkeren of die vol te dumpen met afval.

De vraag blijft waarom premier Rutte in de halve burgeroorlog die inmiddels over de stikstofkwestie woedt Remkes heeft aangewezen als bemiddelaar. Natuurlijk, Remkes is een partijgenoot, en zeker niet de eerste de beste. Hij is bovendien gepensioneerd en heeft kennelijk tijd en zin te over om zich voor allerlei klussen op pad te laten sturen. Maar je kunt toch niet iemand eerst een rapport laten schrijven met als impliciete boodschap dat er veel te veel boeren zijn, om vervolgens zoete broodjes te gaan bakken met de sector?

Zelf heeft Rutte overigens ook boter op zijn hoofd. Een paar weken terug verklaarde hij ‘niet met relschoppers aan tafel’ te willen gaan zitten. Het mag waar zijn dat niet elke boer een relschopper is, maar heel wat van hen zijn dat wel. Dan hebben gesprekken geen enkele zin, zou ik zeggen.