Krantenkop in de NRC van 12 augustus 2023: “Nieuwe partij? De BVD was erbij”. De BVD, Binnenlandse Veiligheidsdienst, hield in de jaren zestig linkse sympathisanten scherp in de gaten. Twee namen in het artikel springen eruit: Nico Schrevel en Daan Monjé. Die gasten heb ik gekend. Zesenvijftig jaar niet meer aan hen gedacht. Zij waren de bonzen van het Marxistisch-Leninistisch Centrum in Rotterdam, kwamen een paar keer bij mij thuis, aangewaaid met mijn buurman Lange Jan, actieve sympathisant van het linkse gedachtengoed. Hij liep mee met protestmarsen, riep ‘Johnson moordenaar’, kalkte ’s nachts “Vietnam brandt” op de muur en bracht op de zaterdagsmarkt het blad De Rode Tribune aan de man.

Uit nieuwsgierigheid ging ik met Lange Jan mee naar een bijeenkomst van het Marxistisch-Leninistisch Centrum. In een ruimte achterin een café op de Oude Binnenweg gaf Nico Schrevel “college” over de Sovjet-Unie en zijn leider Joseph Stalin. Daan Monjé liet foto’s zien van zijn reis naar China op uitnodiging van de Chinese communistische partij. Opgenomen in een menigte rode gardisten zwaaide hij met het rode boekje van de Grote Roerganger, Mao Zedong. De doctrines van Stalin en Mao werden tot duizelingwekkende hoogten de hemel in geprezen, van staatsterreur wilden Schrevel en Monjé niet horen. ‘Westerse propaganda,’ zeiden zij.

Ik liet mij overhalen om met de linkse club een bezoek te brengen aan de Chinese ambassade in Den Haag. In de filmzaal waar we proletarisch verenigd bij elkaar zaten, zagen we in schokkerig zwartwit beelden van Mao omgeven door rode gardisten, te midden van arbeiders in een fabriek, tussen boeren tijdens de oogst, toegejuicht worden op een partijbijeenkomst. Wanneer hij in beeld kwam, declameerde een ambassademedewerker in vervoering: ‘Voorzitter Mao, voorzitter Mao, wij danken u. Voorzitter Mao, voorzitter Mao wij loven u. Voorzitter Mao, voorzitter Mao u bent ons lichtend pad. Voorzitter…’ Alsof we in plaats van een politieke bijeenkomst een dienst bijwoonden van Jehova’s Getuigen, gereformeerde gristenen of een evangelist op de Lijnbaan. Na afloop kregen wij allemaal drie dikke boeken met de heilsleer van Mao, maar waar ik die middag echt voor ben gevallen is het lekkere broodje bapao.