De Koning heeft geen zin in de Koningsdag en het bezoek van zijn Spaanse collega. Voorts maakt hij zich zorgen over de plannen om de monarchie te moderniseren. Maar vooral is hij blij dat Kroonprinses Amalia weer thuis is. Dankzij onze onvolprezen bron ten paleize, kunt u nog meer dan anders de menselijke kant van de Koning leren kennen.

‘Beste Mark, ouwe VVD-knakker,

Het Oranje-gezinnetje gaat drukke dagen tegemoet. Eerst komen Spaanse Flip en zijn gemalin en dan motten we op pad voor de ‘Koningsdag’. Dat festijn schijnt in Emmen of Meppel te moeten plaatsvinden. Ik kan die twee oorden niet uit elkaar houden. Een van de twee heeft geloof ik een dierentuin. Het is op zo’n dag sowieso aapjes kijken. Zo noemen we het hier altijd. ‘Maar wie zijn de aapjes dan’?, wilde Ariane weten toen ze klein was.

Spaanse Flip is wel een aardige vent. Geen groot licht, maar dat zijn ze geen van allen, op Deense Freek na. Dus dat wordt weer een hele zit. Ik hoop dat hij een paar fijne anekdotes over zijn vader wil vertellen. Dat is een soort opi Benno, ook met sappige schandalen over mooie vrouwen en jagen op beschermd wild. Ik denk alleen dat opi hem met gemak klopte. Waar een klein land groot in kan zijn!

Max vroeg toen we elkaar net leerden kennen, of ik op opi Benno leek. Ze had zich goed voorbereid, de smiecht. Ze wist natuurlijk dat hij regelmatig in Argentinië was geweest en niet om de tango te dansen, als je begrijpt wat ik bedoel. ‘Ik heb jou toch, schat’, zei ik. ‘En wat ik verder voor de loop krijg, mag van het Wereldnatuurfonds’. Ik weet niet of dat haar geruststelde.

En Amalia is terug! Dat hebben we goed geheim weten te houden, hè, dat jaar in in Madrid. We hebben het zelfs uit onze correspondentie gehouden, want je weet maar nooit wie meeleest. We hebben haar enorm gemist, al is Max regelmatig op bezoek gegaan. Ze is goed opgeknapt, de lieverd, en ondanks het royale aanbod aan tapa’s zelfs iets afgevallen. En nu weer de harde leerschool ter voorbereiding van de Belangrijke Taak. Want ik hang de kroon op mijn 67-ste aan de wilgen. Maar goed, eerst een leuke vent, twee of drie kindjes en dan aan de bak.

Ik heb grote moeite met de moderniseringsplannen van het koningsschap. Wat dat betreft ben ik old school. De monarchie is een sprookje en daar moet je niet aan gaan knoeien. Niks open huis, meer contact met het Volk en wat die jolige reclamejongens nog meer verzinnen. Het is al erg genoeg dat ik om de haverklap excuses moet aanbieden voor wat mijn voorgeslacht zou hebben uitgespookt. Als het sprookje uit is, klappen we gewoon het boek dicht. Als ik mijn afvloeiingsregeling, – belastingvrij! -,  maar krijg en in dit paleis kan blijven wonen.

Max is dat niet met me eens. Maar zij wil dolgraag Koningin zijn. Al was het maar van Madurodam. Dat is haar opdracht in dit leven. Kijk jij maar uit, zei ik. Als we het grauw over de vloer krijgen bij zo’n open huis, moeten we jouw jurkjes achter zwaar gebarricadeerde deuren verbergen. Want we kunnen wel voor en van het Volk zijn, als het de prijskaartjes ziet, gaat de beer los. En krijgen we gezeur over de slachtoffers van die toeslagenaffaire. Dan berekent een goochemerd  in de Volkskrant dat die lui van één jurkje makkelijk een jaar kunnen leven en de hele familie ook nog een paar tatoeages kan laten zetten. Dus niks modern koningschap.

Nou effe de formatie. Weet jij daar nog iets zinnigs over te zeggen? Van de week kwam Tjeenkie (Herman Tjeenk Willink, oud-vicevoorzitter van de Raad van State en adviseur van de Koning. Bijgenaamd de lakei, red.) langs. Hij is niet meer zo scherp als vroeger, maar dacht dat ze er wel uit zouden komen. De Peroxide Pruik maakt wel veel heisa. Dat is volgens Tjeenkie voor de Bühne: hij zal wel ‘meebuigen’. Ik weet het nog niet zo net. Jij zegt altijd dat die Wilders een Machiavelli in zakformaat is en zal terugdeinzen voor echte verantwoordelijkheid. Eens populist, altijd populist. Dat is de aard van het beestje. Hoe dan ook, als dat kabinet er ooit komt, moet het op zo’n manier vallen dat zelfs de grootste onbenul snapt dat het zijn schuld is.

Dat formatiegezeur is niet goed voor mijn humeur. Dus effe over jou. Ik las laatst in de Financial Times dat je de aangewezen figuur bent om de NAVO te leiden. Je hebt de juiste eigenschappen: geen last van visies, je kan de boel bij elkaar houden en kan met iedereen overweg. Zelfs met Trump. Prima krant trouwens, wel iets anders dan de wokebodes die hier op de mat ploffen. Ik hoop trouwens wel dat die Plasterk weer gauw stukjes gaat schrijven in de Telegraaf. Maar ja, hij hoopt denk ik nog altijd premier te worden.

Zal ik bij je afscheid iets leuks organiseren? In kleine kring? Een avondje met de Toppers? (Als ze tenminste geen ruzie hebben.) Met een lekkere blauwe hap? Je mag een paar mensen uitnodigen, maar niet die Timmerfrats want daar krijgt Max het zuur van. Laat het me even tijdig weten.

Dat was ‘m weer, ouwe jongen. Bis bald!,

WA’

‘Aanbevolen: ‘Trump’ van Maggie Haberman. Voor het geval dat…’