Er is her en der nogal wat ophef over de Zuid-Koreaanse serie ‘Squid Game’, waarin mensen die financieel aan de grond zitten, worden verleid tot het spelen van potentieel dodelijke spelletjes, waar de winnaar een bedrag van 38 miljoen dollar kan winnen. De spelletjes worden georganiseerd door verveelde, stinkend rijke industrielen die al een tijdje niet gelachen hebben.

De ophef bestaat niet uit het feit dat de serie in feite gaat over groot-industrielen als Jeff Bezos, oprichter van Amazon, een bedrijf waar werknemers niet eens een pispauze kunnen nemen tijdens het sorteren van alle rotzooi die we tegenwoordig allemaal online denken te moeten bestellen. Omdat Bezos er nooit over gepiekerd heeft om zijn werknemers een fatsoenlijke salaris te betalen is ie een van de rijkste schoften op aarde.

Nee, de ophef bestaat over het geweld in de serie en de angst dat jongeren dat geweld zouden kunnen overnemen. Halloooooo??

Moraalridders doen alsof ‘Squid Game’ de eerste serie in de geschiedenis van de televisie is waar geweld voorkomt. Maar zullen we het over dansen hebben? Want dansen, en Squid Game liggen dichter bij elkaar dan ik, vanaf vandaag, ooit voor mogelijk heb gehouden.

Squiddance

J die Mol en danswinnaars

Johnny de Mol, de baas van SBS6, miljardair -voelt U hem aankomen?- kreeg 12 jaar geleden tijdens het bekijken van de film “They Shoot Horses, Don’t They?” een idee. In de film dansen mensen voor een geldprijs zo lang dat er doden vallen. “De tijd is nu rijp”, moet Johnny gedacht hebben en kwam met ‘De Dansmarathon’, waarin honderd stellen 50 uur moeten dansen met zo min mogelijk rust, live uitgezonden op televisie. De winnaars zouden 100.000 Euro winnen. Artsen en Wendy van Dijk cirkelden rond de dansvloer, de artsen reannimeerden de slachtoffers en Wendy sprak begripvol met de tot zombies gereduceerde dansers die hun armen, huilend van pijn en uitputting, om haar schouders hadden geslagen. Het stel dat won, 50 uur ‘gedanst’ (anderen die nog nauwelijks konden bewegen werden door ‘scheidsrechters’ van de vloer gehaald), met slechts 35 minuten rust, beseften niet eens dat ze deze gelegalizeerde versie van ‘The Hunger Games’ gewonnen hadden.

Volgens een Volkskrant televisie recensent was het twee dagen durende live-evenement een flop van de eerste orde. Qua kijkcijfers. Vette tegenvaller voor Johnny.

Johnny, niet opgeven. Hier zijn wat tips mijnerzijds om de kijkcijfers de volgende keer tot astronomische hoogten op te krikken:

Selecteer de deelnemers uit mensen die in de schuldhulpverlening zitten. Die zijn tot alles bereid en tot alles in staat. En verhoog het te winnen bedrag tot 1 miljoen Euro en verhoog het aantal deelnemers tot 200 dansparen om de competitie nog competatiever te maken. Daar staat wel tegenover dat er nu tachtig uur gedansd moet worden.

game dance

Uitputtingsslag
Schermafbeelding

Geen artsen of andere hulpverlening langs de dansvloer. Valt er iemand dood neer, laten liggen. Het zal de resterende dansparen alleen maar motiveren om door te dansen.
Red Bull als adverteerder tijdens dit evenement is een no-brainer, wat jij Johnny?

Zijn ze nu echt helemaal krankjorum geworden, daar in Nederland?

Afb. homepage: ontzetting bij Squid Game