Niet Mona Keijzer wordt de nieuwe premier en ook niet Fred Teeven of een van andere veelgenoemde namen. Nee, PVV-leider Geert Wilders heeft Dick Schoof voorgedragen. Tenzij iemand ontdekt dat hem een groot schandaal achtervolgt wordt die het ook.

Schoof is op dit moment secretaris-generaal, dus hoogste ambtenaar, op met ministerie van Justitie. In het verleden was hij onder meer de baas bij de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst en Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV). Qua kennis van zaken past Schoof dus uitstekend bij het nieuwe kabinet, dat immers aan asielzoekers de oorlog wil verklaren.

Maar qua politieke achtergrond is de keus voor hem wat minder voor de hand liggend. Om te beginnen is hij nooit actief geweest in een politieke rol. Verder was hij een hele tijd lid van de PvdA. Weliswaar heeft hij zijn lidmaatschap van deze in PVV-ogen verderfelijke partij in 2021 opgezegd, maar toch.

Wilders heeft kennelijk een voorkeur voor (gewezen) sociaaldemocraten. Eerst deed hij zijn best Ronald Plasterk in het Torentje te krijgen. Toen dat mislukte wegens al te veel achterklap over een affaire waarbij de voormalige minister van Onderwijs en Binnenlandse Zaken betrokken zou zijn, schakelde hij over op Schoof.

Wat precies daarbij de overwegingen zijn van Wilders weet ik niet. Maar Schoof is in elk geval geen bedreiging voor hem. Hij is 67 jaar oud, dezelfde leeftijd als Plasterk. De kans dat hij na afloop van zijn premierschap een eigen lijst begint is dus te verwaarlozen.

Zou Plasterk bij aanvaarding van zijn baan waarschijnlijk uit de PvdA zijn gezet, ik denk dat Schoof niet meer hoeft te proberen van  deze partij opnieuw lid te worden. Anderzijds ga ik ervan uit dat een ex-PvdA’er als leider van het kabinet een goede indruk maakt. Niemand kan Wilders ervan beschuldigen vriendjes of geestverwanten voor te dragen voor die post. PVV’ers hebben immers geen goed woord over voor de Vijand?

De Dagelijkse Standaard, in extreemrechtse kringen een veelgelezen website, betitelt Schoof alvast als ‘doodeng’ en een ‘AIVD-NCTV-spionnenmannetje.’ ‘Knetter,’ zo jammert De Dagelijkse Standaard. ‘Wat een complete afgang voor Geert. En wat een ongelofelijk bedrog jegens de kiezer.’ Andere PVV-bronnen laten zich eveneens hevig teleurgesteld en negatief over hem  uit. Maar ik denk dat Geert ze vrij snel weer rustig heeft. Op wie zouden ze trouwens anders moeten stemmen? Een nog veel rechtser alternatief voor de PVV is echt niet voorhanden.

Schoof daarentegen, alsof hij een paar maanden geleden wist dat hij in beeld zou komen als gegadigde voor het minister-presidentschap, maakte in De Groene Amsterdammer van maart van zijn hart geen moordkuil. Onder de kop ‘De morele pijngrens is nog lang niet bereikt’ zette hij de zegeningen van een PVV-bewind uitvoerig uiteen.

Volgens hem betekent het feit dat een kwart van de kiezers op de PVV heeft gestemd niet dat dan ook ‘een kwart het verkeerd ziet’. Volgens mij betekent het dat juist wel.

Snel op naar de morele pijngrens dan maar.