In de meest recente peiling, die van Maurice de Hond, haalt Volt tien zetels. D66 daarentegen verliest er vijf. Wat het verschil is tussen beide partijen is raadselachtig. Volt is een vaag progressieve, pro-EU-partij, fel voorstander van bestuurlijke vernieuwing en van maatregelen om de opwarming van de aarde tegen te gaan. Net als D66 dus. Volt kiest misschien ietsje onvoorwaardelijker voor kernenergie dan D66, dat er in zijn verkiezingsprogramma nog een beetje terughoudend over doet. Maar verder lijken die twee partijen mij één pot nat.

Het belangrijkste onderscheid is volgens mij dat D66 in de regering zit en dus allerlei per definitie impopulaire ingrepen voor zijn rekening moet nemen. Terwijl Volt als oppositiefractie onbekommerd overal tegen kan zijn. Bovendien is Volt gloednieuw en hoeft het dus niet zo’n 55 jaar verleden achter zich aan te slepen, zoals D66.

Waarom zouden partijen die inhoudelijk als twee druppels water op elkaar lijken niet fuseren? Waarom deed Volt vorig jaar maart überhaupt met de verkiezingen mee? Het haalde bij die gelegenheid drie zetels. Zouden die bij D66 terecht zijn gekomen, dan was regeringsdeelname van de ChristenUnie niet nodig geweest. De kabinetsformatie zou dan waarschijnlijk vele malen vlotter zijn verlopen.

Er zijn trouwens nog wel meer regeringspartijen die zouden kunnen fuseren. VVD en CDA hebben langzamerhand zoveel gemeen dat je je kunt afvragen waarom ze nog zelfstandig bestaan. Toegegeven, de VVD is liberaal, het CDA christendemocratisch. Maar dat is alleen het etiket. De C in de naam staat voor ‘christen’. In werkelijkheid baseert het CDA zich helemaal niet zo strikt op het christendom. Om te beginnen staat de partij ook open voor aanhangers van andere religies, zoals het hindoeïsme en de islam. Verder zullen ongelovigen zeker niet als lid worden geweerd. Partijleider Wopke Hoekstra betwijfelde trouwens een aantal jaren geleden in een interview of God wel bestaat. Fractievoorzitter Pieter Heerma is openlijk agnosticus. En van de weinigen die nog op deze partij stemmen zal vast een aanzienlijk deel dat niet zozeer doen uit Bijbelse motieven.

Het CDA is gewoon een conservatief-liberale partij, die misschien ietsje meer dan de VVD op het platteland is gericht. Veel bestaansrecht heeft ze niet meer. Laat ze snel onderdak zoeken bij haar Grote Broer, zou ik zeggen. VVD-leider Mark Rutte is overigens wél gelovig, zo onderstreept hij regelmatig. Dus waar hebben we het eigenlijk nog over?

Zouden VVD en CDA als één partij aan de verkiezingen hebben meegedaan dan zou die 49 (na het vertrek van Pieter Omtzigt 48) zetels hebben gehad. In de laatste polls is daar weinig meer van over. Maar de polls tellen niet, de verkiezingsuitslag wel. Kortom: we hadden een tweepartijenkabinet kunnen hebben in plaats van een vierpartijencoalitie.

Ook in de oppositie zouden er best nog wat krachten gebundeld kunnen worden. PvdA en GroenLinks praten er al jaren over. Waarom doen ze het niet gewoon? Als de drie fusies die ik hier bepleit inderdaad zouden plaatsvinden, zouden in de Tweede Kamer nu zestien in plaats van negentien fracties zitten. Nog steeds veel te veel natuurlijk.