Donald Trump en zijn drie volwassen kinderen zijn megafraudeurs die de Amerikaanse belastingdienst voor honderden miljoenen dollars hebben opgelicht. Dat is de aanklacht van het openbaar ministerie in de staat New York, de thuisbasis van het Trump-imperium.

De oud-president en zijn kroost hebben op grote schaal gesjoemeld met de waarde van hun bezittingen. Ze schatten die veel te hoog in als ze leningen van banken wilden hebben en juist veel te laag als de fiscus aan de deur stond. Volgens openbaar aanklager Letitia James hebben ze decennia lang de kluit belazerd. Ze sprak van verbijsterende fraude. James bracht een boek van Trump uit 1987 in herinnering: ‘The Art of the Deal’. Volgens haar had de titel beter ‘The Art of the Steal’ kunnen luiden, ‘De kunst van het stelen’.

Onder leiding van James, een Democraat, heeft justitie in New York jarenlang onderzoek gedaan naar de handel en wandel van de familie-Trump. Het gaat vooralsnog om een civiele zaak, maar James liet deze week doorschemeren dat er ook aanknopingspunten zijn voor een strafrechtelijke vervolging.

De reactie van Trump was weinig verrassend. Hij noemde het justitieel onderzoek onderdeel van ‘een heksenjacht’ en partijdig, waarbij hij naar de politieke achtergrond van James verwees.

Maar vrolijk zal de Republikein er toch niet van zijn geworden. Volgens belastingdeskundigen heeft James met haar onderzoek wel degelijk iets te pakken. Haar vuistdikke en minutieuze rapport staat bol van de voorbeelden waarbij Trump en de zijnen banken en de fiscus hebben geflest. Experts zeggen onthutst te zijn over de omvang en doortraptheid van de fraude.

‘Het is einde verhaal voor hem’, aldus de befaamde Amerikaanse historicus Allan Lichtman in The Guardian. Volgens hem kan Trump een nieuwe periode in het Witte Huis wel vergeten. Lichtman heeft sinds 1984 elke vier jaar accuraat voorspeld wie de presidentsverkiezingen zou winnen.

De geschiedkundige doelde met zijn opmerking vooral op de fraudezaak, maar ook op andere onderzoeken waarbij Trump steeds verder in het nauw komt. Zo is het openbaar ministerie in de zuidelijke staat Florida al ver gevorderd met het doorlichten van de rol van Trump bij pogingen de uitslag van de presidentsverkiezingen in november 2020 te vervalsen. Joe Biden haalde toen een kleine twaalfduizend stemmen meer dan Donald Trump (op een totaal van zo’n vijf miljoen).

Berucht is een lang telefoongesprek van Trump met de betrokken minister in Georgia, Brad Raffensperger, een Republikein die verantwoordelijk was voor de uitslag van de verkiezingen in deze staat: ‘Brad, ik wil alleen maar dat je 11.780 stemmen voor me weet te vinden. Meer vraag ik niet.’ Raffensperger hield zijn rug recht. De 16 kiesmannen die Georgia mag inbrengen (van de 538 in de hele VS) gingen naar Biden. Trump wordt er ook van verdacht dat hij betrokken was bij het inzetten van nepkiesmannen die op hem zouden moeten stemmen. Het strafrechtelijk onderzoek, ook hier onder leiding van een openbaar aanklager van Democratische huize, zou zich in de eindfase bevinden.

Er is nog meer narigheid voor Donald. Deze week boekte het federale ministerie van justitie een belangrijke overwinning bij het onderzoek naar strikt geheime documenten die de FBI bij een inval in het buitenverblijf van Trump in Mar-a-Lago in Florida heeft gevonden. De oud-president maakte bezwaar, zei dat die documenten van hem waren en bovendien helemaal niet strikt geheim, en spande een rechtszaak aan. De rechter, door Trump in zijn nadagen in het Witte Huis benoemd, gaf hem op vrijwel alle fronten gelijk en verbood de FBI nog verder de documenten door te vlooien. Maar afgelopen dinsdag maakte het gerechtshof gehakt van dit vonnis. De drie rechters (twee van hen door Trump benoemd) gaven de FBI groen licht om verder te gaan.

En dan is er nog de parlementaire enquête van het Huis van Afgevaardigden naar de bestorming van het Capitool in Washington op 6 januari van het vorig jaar. Die heeft al sappige verhoren opgeleverd, zoals dat van Witte Huis-medewerker Cassidy Hutchinson die deze zomer wist te vertellen dat een woedende Trump eens zijn hamburger tegen de muur had gesmeten waarbij de ketchup naar beneden droop. En ze onthulde dat de president het stuur van zijn chauffeur probeerde over te nemen om op die zesde januari zelf naar het Capitool te kunnen gaan.

De commissie van het Huis dat het onderzoek instelt gaat binnenkort ene Ginni Thomas verhoren, vooralsnog achter gesloten deuren. Zij is niet zomaar iemand, maar de echtgenote van Clarence Thomas, één van de negen rechters van het Hooggerechtshof. De wederhelften van deze rechters onthouden zich vrijwel altijd van politieke uitspraken, zo niet Ginni. Zij is een trouwe aanhanger van Trump en schreeuwt van de daken dat hij door stembusfraude van Biden verloren heeft. Dat kan dus een pikant verhoor worden.

De verwachting is dat Trump nog deze herfst zal aankondigen dat hij opnieuw een gooi doet naar het presidentschap. Dat is knap vroeg, de verkiezingen zijn pas over ruim twee jaar.  Maar met zijn officiële kandidatuur heeft hij een extra argument om al die justitiële onderzoeken af te doen als een politieke afrekening: ‘kijk eens, de Democraten halen alles uit de kast om te verhinderen dat ik weer president word.’

Maar het heeft ook wel alle trekken van een wanhoopsdaad. Historicus Allan Lichtman is niet de enige die van mening is dat het voor Trump einde verhaal is.