Is het mogelijk de euro af te schaffen en de nationale munten weer in te voeren? Dat is zeker mogelijk. De gulden – om maar iets te noemen – heeft eeuwen bestaan voordat hij is ingewisseld voor de Europese eenheidsmunt. Het kost een paar centen, maar dan ben je weer terug bij vroeger.

Is het dan ook wenselijk dat te doen? Hierover zijn de meningen sterk verdeeld. Tijdens een bijeenkomst van de Tweede Kamer bleek gisteren opnieuw dat voor- en tegenstanders elkaar met harde argumenten te lijf gaan.

De voorstanders van de terugkeer van de gulden, de mark, de frank etc. betogen dat de euro een mislukt experiment is. Ruim eenentwintig jaar geleden maakten de nationale munteenheden plaats voor de gemeenschappelijke (sinds 1999 bestond de euro al giraal). Dat gebeurde onder sterke politieke druk. Landen als Italië en zelfs Frankrijk beschikten over weinig economische motieven om over te stappen op de euro. Om over Griekenland nog maar te zwijgen.

Toch mochten al deze zuidelijke landen zich lid van de eurozone noemen. De argumenten om hen toe te laten waren in feite uitsluitend van politieke aard. Italië en Frankrijk behoorden in de jaren vijftig tot de oprichters van wat uiteindelijk de EU zou worden. Die kon je toch niet buiten het eurogebied houden? En Griekenland was de oudste democratie (nou ja) ter wereld. Hoorde dat niet gewoon bij de rest?

Dat de Grieken de zaak met vervalste begrotingscijfers flesten bleek pas later. Toen was het te laat. Uit angst voor de ‘dominotheorie’ (als één euroland omvalt, volgen de andere) hield de EU Athene met vele miljarden noodsteun op de been.

Maar nog steeds bevindt dit land zich in de gevarenzone. Net als Italië en zelfs Frankrijk trouwens. Om nog te zwijgen over de pijn van de peperdure overdracht van noord naar zuid, die de Europese eenheidsmunt met zich meebrengt.

Laten we er dus mee kappen voor het te laat is, roepen de budgettaire haviken. Maar dat zou een kostbare operatie worden, voert het pro-eurokamp aan. Bovendien: de Europese munt heeft ook grote voordelen. De Nederlandse export profiteert er bijvoorbeeld van. Ook consumenten hebben er baat bij. Als je op vakantie gaat, hoef je verder niks te doen. Vergelijk dat eens met een dikke twintig jaar terug, toen je eindeloos voor loketten moest wachten om je guldens in te wisselen voor peseta’s, drachmen en wat dies meer zij.

De EU staat op een cruciaal punt, beweert de weg-met-de-euro-brigade. Voortmodderen op de bestaande weg is volgens deze groep heilloos. Dat zeggen ze overigens al een jaar of vijftien. Vanaf het moment dat eenmaal was gebleken dat de Grieken met de cijfers knoeiden, profeteerden ze een terugkeer van de nationale munten.

Vooralsnog is hun scenario geen werkelijkheid geworden. Volgens mij komt het ook niet zo ver. De eurolanden zijn veel te bang voor de ellende die dat met zich meebrengt. Zolang zij de meeste deskundigen aan hun kant hebben, zullen ze het bij een af en toe terugkerend ritueel gezeur laten.