Politieke modes veranderen. In de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw hoorde je links te zijn, althans als je wilde doorgaan voor weldenkend en beschaafd. Je was tegen kernenergie en kernwapens en alle andere dingen waar ‘kern’ voor stond. Je was tegen de Amerikaanse interventiepolitiek in Vietnam. Ook was je tegen onderdrukking, uitbuiting en het achterstellen van minderheden, en vóór eerlijk delen en een schoner milieu. Kapitalisten waren slecht en arbeiders waren goed. Natuurlijk, die arbeiders keken naar de TROS en gingen op vakantie naar de Costa Brava, dingen die als verwerpelijk te boek stonden. Maar dat kwam doordat ze misleid werden door de reclame en in slaap gesust door de repressieve tolerantie. Als ze zich eenmaal bewust waren geworden van hun reële situatie zouden arbeiders hun tv het raam uit flikkeren, hun baard laten staan en een abonnement nemen op de Volkskrant.

Na 1980 begon het tij te keren. Misschien had links toch niet op alle punten gelijk. Ruud Lubbers trad aan en hij voerde net als Ronald Reagan in de VS en Margaret Thatcher in het VK een neoliberaal saneringsbeleid. Fatsoenlijke mensen bleven vooralsnog tegen kernwapens en gingen demonstreren op het Malieveld als er een plaatsingsbesluit in de lucht hing. Ook Hans Janmaat gold nog steeds als een verachtelijk individu met zijn hetze tegen ‘dé buitenlanders’.

Maar toch, links zijn was niet langer vanzelfsprekend. Twijfelen mocht voortaan. Op sommige verjaardagsfeestjes kon je al voorzichtig zeggen dat je overwoog op de VVD te stemmen zonder meteen voor ‘rechtse bal’ of ‘fascist’ uitgemaakt te worden.

Na 9-11 en de opkomst van Pim Fortuyn in 2001 ging het roer helemaal om. Linkse standpunten waren opeens linkse prietpraat en wie vandaag de dag nog woorden als ‘milieu’ of ‘Derde Wereld’ in de mond durft te nemen hoort bij de linkse kerk. Links is de elite, de grachtengordel. Als je links bent, ben je politiek correct en begrijp je niet wat het Volk wil.

Zoals links in de jaren zeventig precies wist wat de arbeiders dachten, of op zijn minst hoorden te denken, zo kan rechts tegenwoordig de diepere zielenroerselen van het Volk tot op de bodem peilen. Als je erbij wil horen ben je tegen de EU, tegen de islam, tegen vluchtelingen, tegen klimaatprofeten en natuurlijk ook tegen al die zakkenvullers en plucheklevers in politiek Den Haag. Je bent vóór Geert Wilders en Thierry Baudet en Donald Trump, want die zeggen tenminste waar het op staat. Je bent trouwens ook voor Vladimir Poetin.

Waarom dat laatste zo is begrijp ik nog niet helemaal, zeker niet nadat zijn troepen zo onverhoeds Oekraïne zijn binnengevallen. Maar dat komt waarschijnlijk doordat ik een linkse wegkijker ben die maar niet wil snappen dat de tijden veranderd zijn. Bij de volgende verkiezingen zullen mij de schellen wel van de ogen vallen, nadat ik begrepen heb wat het Volk werkelijk denkt.

Kortom: rechts is wat vroeger links was. Het weet alles beter, heeft nooit ongelijk en is zo onverdraagzaam als de pest.

Barstjes in die betweterij zie ik nog niet, maar ze zullen ongetwijfeld komen. Politieke modes veranderen immers en op een dag is het gedachtegoed van Pim & Geert & Thierry weer uit. Dan is links het nieuwe rechts en mogen we iedereen met wie we het niet eens zijn weer naar hartenlust uitschelden voor vuile fascist.