Blij verraste geluiden uit Brussel: het EU-dreigement om de  miljardensteun voor Hongarije te bevriezen lijkt te werken. De Hongaarse premier (en in feite alleenheerser) Viktor Orbán reageert geschrokken en begint zoete broodjes te bakken. Hij belooft de corruptie in zijn land aan te pakken en toont zich ook verder veranderingsgezind.

Nogal wiedes, zou ik zeggen. Boedapest loopt 7,5 miljard euro aan coronaherstelhulp mis wanneer het niet inbindt. Brussel mag dat geld op zak houden als niet duidelijk is dat het volgens de EU-bedoelingen wordt besteed.

De lidstaten moeten het beleid van de Europese Commissie nog goedkeuren. Maar in tegenstelling tot bij vorige gelegenheden kan dat nauwelijks misgaan. Immers: het besluit van de lidstaten vereist geen unanimiteit. Een ruime meerderheid (15 van de 27 lidstaten) is ook genoeg. En die zal er wel komen. Hulp van zijn traditionele vriendje Polen zal Hongarije deze keer niet redden. Ja, Polen zal wel tegen het commissieplan stemmen, maar daarmee schiet Hongarije niet echt iets op.

Het dichtdraaien van de geldkraan is iets waar Orbán ontzag voor heeft. Want uiteraard heeft hij maar één belang bij het lidmaatschap van de unie: de centjes. Zonder de miljarden die Hongarije ieder jaar mag incasseren had hij de unie al lang verlaten. Want wat heeft hij er verder te zoeken? De Europese waarden, zoals rechtsstaat, democratie, mensenrechten etc., kunnen hem gestolen worden.

Orbán wil Hongarije kunnen regeren zoals de Russische bezetters dat vóór hem deden. Namelijk zonder gezeur en tegenspraak. En komen die er toch, dan wil hij degenen die het wagen hem dwars te zitten kunnen laten opsluiten in donkere kerkers, waar ze nooit meer uitkomen.

Vermoedelijk is hij al een eind op streek met dit streven. Helemaal zeker weten we het niet, omdat Orbán de vrije media in zijn land vrijwel het zwijgen heeft opgelegd. Bijna alle kranten en andere nieuwsorganen zijn – al dan niet via via – eigendom van de Hongaarse staat.

De premier is vastbesloten verder te gaan op zijn ultraconservatieve pad, maar niet tegen elke prijs. En 7,5 miljard euro is hem te veel. Bovendien kan Brussel nog meer miljarden tegenhouden, en overweegt het dat ook te doen.

Orbán zal dus braaf opzitten en kwispelen tot hij het geld binnen heeft. Of hij daarna niet snel alle antifraudemaatregelen terugdraait, weet niemand natuurlijk. Hij zal het op zijn minst proberen.

Niettemin heeft hij weinig reden om de toekomst onbekommerd tegemoet te zien. Als Poetin-gezinde neemt hij in Europa langzaamaan wel een erg eenzame positie in. Polen zit qua autocratische standpunten wel grotendeels op zijn lijn, maar wil van de Russen helemaal niets weten. Van steun van Warschau kan Hongarije dus niet langer automatisch verzekerd zijn. Zelfs niet in situaties waarin de EU-regels wél unanimiteit vereisen.