De term ‘prikspijt’ is in een door woordenboekenmaker Van Dale gehouden verkiezing uitgeroepen tot ‘woord van het jaar’. Niet minder dan 82 procent van de in totaal bijna 50.000 stemmen werd uitgebracht op dit begrip. Dat geeft aan dat iemand spijt heeft van zijn vaccinatie tegen het coronavirus.

Natuurlijk waren vrijwel al deze stemmen afkomstig van wappies, opgestookt door Forum voor Democratieleider Thierry Baudet en de oprichter van de actiegroep Viruswaarheid Willem Engel. Beiden raakten op de sociale media dan ook niet uitgejubeld over hun succes. Engel ging zelfs zover te melden dat de overwinning nog groter zou zijn geweest als ‘de mensen die aan de prik gestorven zijn’ ook mee hadden kunnen doen.

Maar ieder normaal mens zal begrijpen dat deze verkiezing flauwekul was. De overgrote meerderheid van de gevaccineerden heeft helemaal geen spijt van de prik. De lange rijen en het loeidrukke telefoonverkeer bij de boosterlocaties getuigen daarvan. Dat ‘prikspijt’ heeft gezegevierd kwam uitsluitend doordat degenen met een heel andere mening géén stem uitbrachten en de wappies wel.

Niettemin is hun overwinning een feit. ‘Prikspijt’ is woord van het jaar en blijft dat. Baudet, Engel en consorten hebben het recht zich in de handjes te wrijven over hun ‘democratische overwinning’ en alle publiciteit die deze met zich meebracht.

Democratie zorgt helaas lang niet altijd voor een eerlijke uitkomst, want de meerderheid heeft niet per definitie gelijk. Om maar iets te noemen: in Duitsland kwam Adolf Hitler in de jaren dertig met democratische middelen aan de macht. Ook Donald Trump – om een heel ander geval bij de kop te vatten – werd na democratische verkiezingen president van de Verenigde Staten. Mogelijk wint hij in 2024 opnieuw.

Democratie geeft de mening weer van degenen die zijn gaan stemmen. Ze bewijst niet dat zij ook gelijk hebben. En of ze een dag later berouw krijgen van hun keuze doet er niet toe. De uitslag telt en daarmee basta.

Weg dus met de democratie? Als je het bovenstaande leest zou je er bijna voor gaan pleiten. Het probleem is dat andere systemen, zoals een dictatuur of een oligarchie, nóg veel erger zijn. Zoals Winston Churchill al zei: democratie is de slechtste staatsvorm, op al die andere vormen na die van tijd tot tijd geprobeerd zijn.

De schrijver E.M. Forster, een land- en tijdgenoot van Churchill, schreef ooit een essay met als titel ‘Two cheers for democracy’. Drie hoeraatjes vond hij wat te veel. Maar misschien is twee zelfs een beetje te veel van het goede. Ik zou zeggen: we kunnen ook best met één hoeraatje volstaan.