Er schijnt een hoop onrust te zijn in de VVD omdat PVV-leider Geert Wilders ongewenste kandidaten heeft voorgedragen als minister. Reinette Klever naar Ontwikkelingssamenwerking? Marjolein Faber naar Asiel en Migratie? Het eerdere gedrag van deze twee radicale figuren geeft bepaald geen aanleiding tot vreugde in de Partij van de Parelkettingen.

Voormalig topambtenaar Tjibbe Joustra (die meeschreef aan een verkiezingsprogramma van de liberalen) heeft deze voordrachten ‘met een licht LPF-gevoel’ aanschouwd, liet hij op de radio weten. Zelfs partijleider Dilan Yeşilgöz, toch anders de behoedzaamheid zelve, uitte haar twijfels. Ook andere VVD’ers hebben waarschuwende geluiden laten horen, en niet alleen de tot de linkervleugel behorende leden als Ed Nijpels en Frans Weisglas.

Vermoedelijk zijn deze geluiden vooral bedoeld voor de bühne. De VVD is een nette partij en dat blijft ze ook, luidt de boodschap. We gaan wel met pek om, maar we laten ons er niet door besmetten.

Het is maar hoe je het bekijkt. De VVD heeft (bij monde van Yeşilgöz) vóór de verkiezingen de deur opengezet voor de PVV. Dan moet je niet verbaasd zijn als die partij vervolgens een uitstekend resultaat boekt. Ik wil nog wel geloven dat de VVD-top schrok toen ze zag dat de populisten met 37 Kamerzetels veruit de grootste zijn geworden, maar op dat moment was het te laat. Uiteraard komt Wilders nu met de verkeerde benoemingen aanzetten. Wat hadden Yeşilgöz en al die anderen dan verwacht?

Volgens mij is het tamelijk schijnheilig om te denken dat de PVV fatsoenlijke politici minister wilde maken. Eerlijk gezegd hebben ze die niet eens, nog even los van het feit dat de partij maar één lid telt. Een normaal iemand wil toch niks te maken hebben met dat stelletje gajes?

De liberalen zullen nu op de blaren moeten zitten. Een andere mogelijkheid is er niet. Echte VVD’ers (wat dat dan ook mogen zijn) moeten de komende tijd met een zwaar ‘LPF-gevoel’ door het leven. Ik mag aannemen dat Klever, Faber en noem maar op, hun slechte naam eer aandoen en wartaal zullen blijven uitkramen in vak K. Over hun optreden in Brussel maak ik me ook geen enkele illusie. De boze VVD’ers kunnen nóg zo hopen dat de wal het schip zal keren, het gaat niet gebeuren.

Gelukkig zal de pijn waarschijnlijk niet al te lang duren. Na een paar maanden (misschien een jaartje) ellende zal het kabinet ten val komen. Hopelijk door een motie van wantrouwen waar ook de naam Yeşilgöz onder staat.

Daarna kan ze haar boeltje pakken, mag ik aannemen. Want wie zit er nu te wachten op een lijsttrekker die de PVV min of meer uitnodigde de grootste te worden?

Ik ga ervan uit dat de VVD (onder leiding van iemand die wél van wanten weet) in de nieuwe verkiezingscampagne ferm afstand neemt van de PVV en andere extreemrechte partijen. Anders is al dit gejank voor niks geweest.