De SP heeft zaterdag Lilian Marijnissen opnieuw tot lijstrekker gekozen. Dat gebeurde vrijwel unaniem (96 procent). Vermoedelijk denken die SP’ers niet allemaal dat Lilian een succes zal worden. Sinds ze in 2017 aantrad heeft ze namelijk alleen maar verkiezingsnederlagen geleden. Maar heeft de SP een andere keus dan deze telg uit de Marijnissen-dynastie op het schild te heffen? Vader Jan heeft de partij zo niet opgericht dan toch in elk geval groot gemaakt. En hij heeft maar één kind. Het is ondenkbaar dat iemand anders dan Lilian de partij zal leiden.

En toch: het kan niet altijd maar zo blijven doorgaan. Hoeveel nederlagen zal de SP nog voor haar rekening nemen voordat er eindelijk een anti-Lilian-stemming uitbreekt? Wanneer durft iemand hardop te zeggen dat zij het niet zal redden? Zal dat gebeuren bij de dood van de oude Marijnissen? Wie weet duurt dat nog jaren.

Maar misschien besluit Lilian zelf wel dat het genoeg geweest is. Ze zou (als ze althans verstandig is) kunnen aankondigen dat ze een ‘nieuwe uitdaging’  heeft gevonden, ver buiten de politiek. Vermoedelijk zal lang niet iedereen dat geloven, maar dat doet er niet toe. Lilian Marijnissen vertrekt. De zucht van oplichting zal tot ver buiten de partij hoorbaar zijn.

De vraag is: wie dan? De paar kandidaten die mogelijk voor een frisse wind hadden kunnen zorgen (Sharon Gesthuizen of Renkse Leijten bijvoorbeeld) zijn uit beeld verdwenen. De nieuwe man of vrouw staat voor een hopeloze opgave, want de SP zal tegen die tijd gezakt zijn tot 5 Kamerzetels of minder. Hoe hervorm je een Stalinistisch genootschap in een normale partij?

De oude Jan wist het. In zijn tijd was de SP nog groot. Maar je kunt ook redeneren dat die tijd voorbij is. De tijd van Marijnissen senior sowieso, maar ook tijd van de Socialistische Partij. Ook het CDA heeft zich tenslotte zelf overleefd. Net als de PvdA trouwens.

Die partij is nog een tweede leven gestart door te gaan samenwerken met GroenLinks, maar dat wilde Lilian niet. Een alliantie met links wees zij af. Zij was veel te bang dat de kiezers haar partij dan als ‘onderdeel van het establishment’ zouden zien. Ze vond dat de PvdA en GroenLinks zich ‘niet links’ genoeg gedroegen. Die legden naar haar opvatting te veel de nadruk op ‘woke-thema’s’ als arbeidsmigratie, Europa en het klimaat.

Tja. De kiezers zien de partij nu vrijwel helemaal niet meer zitten. Nog maar 9 zetels te gaan. En nergens is redding.