Zoals viel te verwachten draagt de BoerBurgerBeweging (BBB) de mislukte staatssecretaris van Economische Zaken Mona Keijzer voor als kandidaat-premier. Partijleider en lijsttrekker blijft Caroline van der Plas, maar zij heeft een tijdje geleden al laten weten dat ze niet beschikbaar is voor de hoogste kabinetspost. Van der Plas was bang dat ze als minister – president een groot deel van de dag in nette kleren zou moeten lopen. Mona (afkomstig uit het CDA, maar dat is Van der Plas ook) schrikt daarvoor niet terug, dus zij zou de leiding van het land op zich mogen nemen.

Als BBB de grootste zou worden tenminste. Maar dat is hoogstwaarschijnlijk niet het geval. Mona kan het Torentje wel vergeten. BBB eindigt namelijk niet op de eerste plaats en ook niet op de tweede. Zelfs niet op de derde of de vierde plek. Nee, BBB staat in de laatste opiniepeiling op de vijfde. En het blijft nog bang afwachten of ze die positie weet te consolideren. Misschien zakt het partijtje, ondanks alle afdankertjes van elders, wel onder de 10 zetels.

Nu zou 9 ook nog heel mooi zijn, want Van der Plas zit op dit moment in haar eentje in de Tweede Kamer. Maar na alle opwinding van de afgelopen maanden zou het toch een afknapper betekenen.

Want BBB heeft in het recente verleden enorme successen geboekt. Bij de Provinciale Statenverkiezingen van maart eindigde ze in alle provincies als nummer 1, waardoor ze nu ook in de senaat de grootste fractie vormt. In de polls stond de partij op zeker moment boven de 30 zetels, maar na de opkomst van Nieuw Sociaal Contract (NSC) onder leiding van Pieter Omtzigt zette het verval vliegensvlug in.

NSC leidt op dit moment de opiniepeilingen. In de jongste prognose van Maurice de Hond scoort het 29 zetels. Om heel eerlijk te zijn: dat zijn er toch een stuk minder dan de 46 die eerder werden voorspeld. Helaas duurt het nog bijna drie maanden voor er verkiezingen zijn, dus er kan nog veel gebeuren.

En dat zal ook gebeuren, vrees ik. Omtzigt moet er rekening mee houden dat zijn gloednieuwe partij flink gaat zakken. Dat zal zeker het geval zijn als hij zijn verkiezingsprogramma bekendmaakt. Daaruit zal blijken dat zijn partij niet extreemrechts is, zoals menige aanhanger van deze richting hoopt, maar vlees-noch-vis-CDA-achtig. Heel wat kiesgerechtigden die Omtzigt tot zijn achterban rekent zullen dan maken dat ze wegkomen, al dan niet brakend. Waardoor Omtzigt – die niet voor niets zo lang mogelijk wacht met het aankondigen van zijn plannen – zijn florissante virtuele stand vaarwel kan zeggen.

De verkiezingsstrijd zal dan voornamelijk gaan tussen gematigd rechts (VVD) en gematigd links (PvdA-GroenLinks). Zoals wel vaker in dit land.

Ik teken hierbij voorzichtigheidshalve aan dat ik het ook mis kan hebben met mijn voorspellingen. Al ligt dat deze keer niet erg voor de hand.