Ronald Plasterk ziet af van zijn kandidatuur voor het premierschap. Hij heeft laten weten dat de aantijging als zou hij niet integer zijn ‘belemmerend werkt’ voor zijn eventueel functioneren als minister-president. De verdachtmaking is overigens volkomen onterecht, voegt het hevig in de contramine zijnde PvdA-lid er meteen aan toe. Want Plasterk is zo integer als de pest, vindt hijzelf.
Zoals bekend kwam de voormalige minister in opspraak door zijn onmin met NSC-leider Pieter Omtzigt, een beoogde coalitiegenoot. Ook zou hij als bio-medicus een scheve schaats hebben gereden door miljoenen te vangen voor de verkoop van een bedrijf. Hij zou daarbij ten onrechte het alleenrecht op patenten voor een kankertherapie voor zich hebben opgeëist.
Plasterk noemt de beschuldigingen aan zijn adres ‘in essentie onwaar en voor het overige futiel’. Daarmee laat hij de mogelijkheid open dat ze misschien toch niet helemaal uit de duim gezogen zijn, maar goed.
PVV-leider Geert Wilders, die hem polste voor de functie, draagt deze nederlaag als een man. ‘Ik heb veel respect voor je Ronald,’ twittert hij, ‘je verdient dit niet, maar ik begrijp je besluit.’
Tja, Geert zal wel denken: jullie willen mijn kandidaat niet? Dan krijg je iemand die je helemaal niet wil. Degenen die horen tot het PVV-electoraat pikken het toch wel. Uit een zeer recente peiling van Maurice de Hond blijkt zijn partij goed voor 45 zetels. Dat zijn er 8 meer dan ze er in november haalde. Ze gaat nog steeds eenzaam aan kop in de prognoses. GroenLinks-PvdA komt met 25 zetels op een zeer bescheiden tweede plaats.
Dit beeld komt overeen met dat van andere polls. Weliswaar heeft de PVV er kort geleden virtueel nóg beter voorgestaan, maar haar leider kan voorlopig iedere stembusgang onbekommerd tegemoet zien.
Het enige wat Geblondeerde Geert moet doen is een nieuwe gegadigde voor het premierschap voordragen. Dat zal niet zo’n kunst zijn, want er zijn belangstellenden te over. Voorwaarde om in aanmerking te komen is wel dat ze geen bedreiging vormen voor Wilders, want hij wil uiteraard geen potentiële rivaal in het zadel helpen. En dat ze precies doen wat hij zegt natuurlijk.
Zelf heeft Geert geen kanshebbers in zijn partij, voor zover die al bestaat. Zichzelf kan hij ook niet naar voren schuiven, als hij dat al zou willen. Dat zou in strijd zijn met de afspraak dat de vier partijleiders in de Tweede Kamer blijven zitten.
Maar gelukkig zijn er volop andere mogelijkheden. Ikzelf vermoed dat de vaak genoemde Fred Teeven afvalt, want die is van de VVD, en met zijn 65 jaar nog net aan de te jonge kant. Dus een potentiële politieke concurrent. Ook Henk Kamp zal weinig kans maken. Hij heeft dan wel de juiste leeftijd (71), maar ook hij is lid van de VVD, die Wilders toch vooral als een tegenstander zal zien. Bovendien staat Kamp bekend als Rutte-vriend, een kwalificatie die Geert sowieso niet moet.
De hier en daar aanbevolen ex-MKB-baas Jacco Vonhof zal waarschijnlijk evenmin hoge ogen gooien. Voor hem geldt eveneens dat hij VVD’er is, al weet ik niet of hij een lidmaatschapsbewijs op zak heeft. Hij is trouwens met zijn 54 jaar veel te jong.
Nee, als ik mijn kaarten op iemand moet zetten kom ik toch uit bij Mona Keijzer. Zij is in elk geval geen VVD-lid, maar maakt deel uit van de losersclub BBB. Ze is op haar 55e aan de jonge kant in dit gezelschap, maar je kunt niet alles hebben. Over bestuurlijke ervaring beschikt ze wel. Jarenlang was ze (toen nog CDA-lid) staatssecretaris van Economische Zaken. Haar hondse trouw aan Wilders hoeft niet betwijfeld te worden.
En een extra pluspuntje: zij is een vrouw. Zou zij de Nederlandse Margaret Thatcher of Angela Merkel kunnen zijn?
Ik hoor Geert al mompelen: niet te veel ambities graag. Wellicht komt hij trouwens met een heel andere naam op de proppen.
Geef een reactie