Nogal wat mensen zijn gelovig. Ze geloven in sterrenbeelden, spoken of in Marx, of in wat dan ook. Moet iedereen zelf weten. Vrijheid blijheid.
De meeste gelovigen gaan ervan uit dat een of meer goden de wereld geschapen hebben. Vooral het christendom en de islam zijn populair, want ze hebben één god. Het bidden tot meer goden geldt als heidens.
In de ogen van veel Westerlingen, ook de ongelovigen, deugen de aanhangers van de Here Allah niet. Velen van hen zijn immers niet af te brengen van hun eigen gelijk en bereid om aanslagen te plegen tegen iedereen die er anders over denkt. De gelovigen in de Here Jezus zijn minder bekrompen en krijgen dus het voordeel van de twijfel.
En zeker, met geweld je zin proberen af te dwingen is verkeerd. Eeuwen en eeuwen heeft het christendom dit overigens ook gedaan, maar nu niet meer. En daar gaat het toch om, nietwaar?
Maar verder is er, objectief gezien, voor het christendom evenveel bewijs als voor de islam of welke godsdienst dan ook. Namelijk geen enkel. Dat je door goede werken te verrichten in het hiernamaals gelukkig zult worden, zoals de christenen beweren, is net zo aannemelijk als het verhaal van die 72 maagden van de moslims.
Je kunt erop wijzen dat de islam nogal vrouwonvriendelijk is, maar is het christendom dan wel vrouwvriendelijk? Mag ik eraan herinneren dat volgens de katholieken (de grootste stroming in het Christendom) vrouwen niet tot priester gewijd kunnen worden? In de andere christelijke afsplitsingen was dat tot niet zo lang geleden overigens ook het geval.
Voor een godsdienstige overtuiging bestaan nu eenmaal geen argumenten. Alles wat je beweert kan waar zijn, of niet waar. Er is geen rangorde aan te brengen in rationele factoren, want elke religie vloeit voort uit iets wat niemand met zekerheid kan weten. Wat gebeurt er met je als je dood bent?
Toch zijn er politici die bij hoog en laag volhouden dat de beschaving in Westelijke landen gebaseerd is op christelijke, of zelfs joods-christelijke, wortels. Vooral die laatste kwalificatie vind ik merkwaardig. Het lijkt mij onzin te beweren dat joden een grote rol hebben gespeeld in het ontstaan van het Westerse bewustzijn. Alleen al hun tamelijk bescheiden aantal maakt dat onlogisch.
Maar zoals gezegd: er zijn politici die zich beroepen op de joods-christelijke wortels. Die politici krijgen het in een steeds groter deel van de wereld voor het zeggen. In de Verenigde Staten, Italië en Nederland bijvoorbeeld zijn ze al de baas en landen als Duitsland en Frankrijk zullen nog wel aan de beurt komen.
Moslims deugen niet, vinden populistische machthebbers. Eigenlijk deugt niemand die van buiten komt. Ingezetenen van het eigen land, die deugen. Als ze tenminste op de juiste partij stemmen.
Geef een reactie