Je hebt een nieuwe politieke partij opgericht en bent druk op zoek naar medestanders. Hoe ga je dan te werk?

De ervaringen in Nederland zijn niet hoopgevend. Pim Fortuyn heeft het geprobeerd maar hij trok alleen maar ijdeltuiten, ruziemakers, gelukzoekers en baantjesjagers aan. Hoewel dat pas bleek toen Pim al vermoord was maakte het de mislukking er niet minder om. Na hem kwam Rita Verdonk, maar die bracht het er niet beter van af. Zelfs nog veel slechter, want Rita belandde door interne twisten al vóór essentiële verkiezingen in het verdomhoekje.

Geert Wilders pakte het anders aan. Zijn PVV, die sinds 2006 in de Tweede Kamer zit, bestaat uitsluitend uit jaknikkers en andere trouwe bedienden. Behoor je niet tot die categorie, dan verwijdert de Grote Leider je haastig uit zijn bestand. Als je het vanwege het voortdurende gezeur aan je kop al niet zelf voor gezien houdt. Zie Hero Brinkman. Zie Joram van Klaveren. Of zie enkele anderen. De structuur van de PVV is daar speciaal op toegesneden. Wilders is immers het enige lid, dus onwelkome types kan hij vliegensvlug onschadelijk maken.

Erg sympathiek komt dat niet over, laat staan erg democratisch. Thierry Baudet, de oprichter van Forum voor Democratie, keerde daarom terug naar de oude praktijk, die ten tijde van de Betreurde Pim al zulke slechte diensten had bewezen. Baudet verzamelde sympathisanten en gelijkgezinden om zich heen en hoopte er maar het beste van.

Dat leidde al spoedig tot de bekende conflicten en scheldpartijen. Vrijwel iedereen liet hem in de steek. Thierry zit vooralsnog in de Tweede Kamer, maar in zijn omgeving wordt het steeds stiller. Hij heeft nog enkele vriendjes om zich heen, maar naar verluidt moet vooral de publiciteitsbewuste Gideon van Meijeren oppassen dat zijn baas hem niet tot vijand uitroept.

Caroline van der Plas dan. Toen zij in de Tweede Kamer kwam vormde het vinden van fractieleden geen probleem, want die had zij niet. Haar BBB was een one-woman-show. Bij de laatste Provinciale Staten- (en daarmee senaats)verkiezingen boekte de partij evenwel een enorm succes. Ze werd overal de grootste en de kranten stonden vol over haar. Dankte Van der Plas dat resultaat aan haar begaafde partijgenoten?

Niet echt. De BBB-vertegenwoordigers waren voornamelijk afdankertjes van andere partijen, zoals de VVD, FvD en uiteraard het CDA, want Caroline komt daar vandaan. Omdat de media-aandacht niet is gericht op de provinciebesturen en zelfs niet op de Eerste Kamer, en er ook binnen de partij geen onenigheid uitbrak, ging het bij BBB nog niet echt mis. Niettemin houd je je hart vast als je denkt aan hoe de Tweede Kamerfractie er straks uit gaat zien.

BBB is intussen in populariteit gekelderd, want er verscheen een nieuwe godheid op het politieke toneel: Pieter Omtzigt. Die gaat met een eigen lijst aan de verkiezingen deelnemen, heeft hij aangekondigd. Volgens peilingen zal hij minstens 30 zetels scoren, mogelijk nog veel meer. Hoe gaat hij die bezetten?

Omtzigt zoekt het niet ver van huis. Hij komt uit het CDA en zijn nieuwe fractie zal vooral uit christendemocraten bestaan. Niet moeilijk te vinden, want het CDA loopt snel leeg. Eddy van Hijum, Nicolien van Vroonhoven en enkele andere voormalige partijgenoten heeft hij al te pakken. Ik neem aan dat de speurtocht naar de rest niet al te ingewikkeld zal zijn. De ‘sollicitatiebrieven’ schijnen binnen te stromen.

Pieter loopt natuurlijk het risico dat zijn nieuwe partij inhoudelijk niet heel veel anders zal betogen dan het aloude CDA jarenlang gedaan heeft. Gelukkig was dat zo vaag dat je er alle kanten mee op kon. Een beetje links, een beetje (een heleboel trouwens) rechts en goede maatjes met iedereen. Dan moet het lukken, toch?