Dat de PVV in de kabinetsformatie het ministerie voor Asiel en Migratie voor zich zou opeisen mag geen verrassing heten. De komende regeerperiode is dat immers hét thema. De veruit grootste partij van Nederland zal bij de volgende verkiezingen afgerekend worden op het aantal migranten dat zich in dit land vestigt. Waarschijnlijk ook op het aantal Turken, Marokkanen en andere lichtgetinten dat hier is geboren en dus onmogelijk nog is uit te zetten. Maar daar moet de PVV maar een verhaaltje bij verzinnen.

Partijleider Geert Wilders heeft Gidi Markuszower de electoraal gevoelige post toevertrouwd. Die mag in Brussel met de vuist op tafel gaan slaan. Want dat zou wel eens de belangrijkste bezigheid van de asielminister kunnen worden. De passages in het regeerakkoord die aan dit onderwerp zijn gewijd zijn volgens mij nogal… hoe zal ik het zeggen… boterzacht. Het strengste asielbeleid aller tijden, ja, maar dan toch vooral op papier.

Volgens zijn vele tegenstanders is Markuszower overigens een nare, kortaangebonden vent, die zo mogelijk nog meer weerzin wekt dan Wilders zelf.  In elk geval werd hij in 2008 in de kraag gevat wegens wapenbezit. Als Kamerlid bedreigde hij later medeparlementariërs met ‘tribunalen’. Om het bij dit lijstje van zijn opspraakmomenten te houden.

Voor de meeste politici zou een dergelijk verleden een aanzienlijke hindernis vormen om een kabinetspost te verwerven. Maar de wieg van Markuszower stond in Tel Aviv (Israël) en hij heeft een Joodse achtergrond. Met een dergelijke afkomst kun je bij Wilders behoorlijk wat potten breken.

Hoe dan ook wilde Wilders Financiën niet. Dat departement mag straks waarschuwen tegen overspannen verwachtingen. Vermoedelijk ook ‘nee’ zeggen tegen allerlei dingen die wel leuk zijn voor de mensen en aangekondigd in verkiezingsprogramma’s, maar die een hoop geld kosten. Niks voor Geert. Laat de VVD dat maar opknappen (gefeliciteerd, Eelco Heinen).

Normaal gesproken zou de PVV Financiën voor zich kunnen claimen, want dat is na het premierschap het meest in aanzien staande departement. Premier Dick Schoof zit er op voordracht van alle coalitiegenoten, hij is dus geen PVV-kandidaat. Maar Wilders wou het ministerie niet. Ik sluit niet uit dat hij straks een zielig kinkend betoog houdt waarin hij zegt te betreuren dat Financiën niet naar de PVV is gegaan, maar dat hij dat ‘offer’ heeft moeten brengen om het kabinet op de been te helpen. Aanval is de beste verdediging.

Wat verder opvalt in de nieuwe coalitie is de prominente rol die voormalige vooraanstaande CDA’ers erin spelen. Met Mona Keijzer en Eddy van Hijum, die beiden een departement hebben gekregen, zijn dat er al twee. En dan zitten in de Tweede Kamer ook nog Caroline van der Plas, Pieter Omtzigt en Nicoline van Vroonhoven. Of zou zij ook op de nominatie staan om minister te worden? Nog niet alle namen zijn uitgelekt.