Lijsttrekker Frans Timmermans van PvdA/GroenLinks heeft het ‘brede midden’ opgeroepen om zaken met hem te doen. Welke partijen tot het brede midden behoren verklapte hij niet, maar ik vermoed dat hij doelde op de BoerBurgerBeweging (BBB) en Nieuw Sociaal Contract (NSC) van Pieter Omtzigt. Beide partijen hebben iets vaags, iets onbestemds, dat je makkelijk kunt uitleggen als ‘niet anti-links’. Zoals het aloude CDA, dat zelf na de verkiezingen hoogstwaarschijnlijk te klein zal zijn om nog enig belang te hebben bij coalitievorming.

BBB en NSC zouden Verenigd Links (zoals Timmermans zijn combinatie noemt) aan een meerderheid kunnen helpen, zodat er een kabinet kan komen van progressieve signatuur. Daarvan zou Timmermans premier kunnen worden. De BBB komt niet in aanmerking om de minister-president te leveren omdat ze te klein zal zijn. En het NSC eindigt misschien wel met meer zetels dan de Linkse Wolk, maar het heeft geen duidelijke kandidaat-premier nu Omtzigt niet wil. BBB heeft die overigens ook niet, want bij Mona Keijzer in het Torentje kan bijna niemand zich iets voorstellen.

Bij Timmermans als premier wellicht wel. Toch is het zeer de vraag of zijn toekomstvisie wel realistisch is. Want de plannen van BBB en NSC mogen dan wat onduidelijk zijn, hun aanhang bevindt zich toch vooral op rechts. Op extreemrechts zelfs. Het lijkt mij vrijwel ondenkbaar dat deze twee partijen PvdA/GroenLinks zullen steunen. Eerder zullen zij kiezen voor de VVD. Misschien niet van harte, na de afgelopen dertien jaar, maar lieverkoekjes zijn niet voorradig. Andere partijen, behalve de genoemde, komen helemaal niet in aanmerking om het land te gaan besturen. Hooguit in een bijrolletje.

Een andere reden waarom de droom van Timmermans vermoedelijk niet zal uitkomen zijn de prestaties van PvdA/GroenLinks zelf. Naar verwachting zal die combinatie wel iets beter scoren dan de 17 zetels die PvdA en GroenLinks nu vertegenwoordigen, maar niet veel beter. Het eindresultaat van de twee krachtenbundelende partijen zal eerder liggen in de buurt van de 20 zetels  dan omstreeks de 30. En zoveel zijn er toch wel nodig wil Timmermans een claim kunnen leggen op het premierschap zonder dat iedereen in een hol schaterlachen uitbarst.

Ik vrees dus dat er voor Frans weinig anders opzit dan een plekje in de oppositiebankjes. Een bittere pil misschien, na zoveel jaar vicevoorzitter van de Europese Commissie te zijn geweest, maar het is niet anders. Timmermans kan ook opteren voor het vicepremierschap in een combinatie van VVD, NSC, BBB en mogelijk nog wat klein grut.  Maar hij heeft ongetwijfeld nog de mislukkingen van Wouter Bos en Lodewijk Asscher voor ogen. Zoiets zal hij toch niet willen herhalen?

Over vier jaar zijn er trouwens weer verkiezingen. Misschien wel veel eerder.