In een interview in 2002 zei Hilbrand Nawijn, LPF-minister in het toen inmiddels gevallen kabinet-Balkenende I, dat hij voor de doodstraf was. Toen daarover nogal wat opschudding ontstond, voegde hij eraan toe als ‘mens’ gesproken te hebben.

Iets vergelijkbaars deed zich deze week voor. Ene Chris Jansen, die namens de PVV staatssecretaris van Infrastructuur en Waterstaat blijkt te zijn, verklaarde voor de tv dat hij achter de ‘Minder Marokkanen’- uitspraak van PVV-leider Geert Wilders blijft staan. De ontstane commotie probeerde hij eerst te sussen door te zeggen dat het zijn ‘privéopvattingen’ waren.

Niettemin werd hij door premier Dick Schoof meedogenloos teruggefloten. ‘Wilders is hiervoor veroordeeld. Dit kan gewoon niet,’ liet Schoof vanuit New York weten, waar hij een Verenigde Naties-vergadering bijwoonde. Jansen had toen overigens al afstand genomen van zijn opmerking.

Inderdaad is Wilders voor zijn woorden veroordeeld. Door de hoogste rechter, namelijk de Hoge Raad en ook door alle lagere rechters. Zijn uitlating, gedaan tijdens een verkiezingsbijeenkomst in 2014, kon niet door de beugel wegens ‘groepsbelediging’, luidde het vonnis.

Wilders liet er geen twijfel over bestaan dat hij de veroordeling niet terecht vindt. In zijn reactie had hij het over een ‘politiek proces’. Hij vindt nog steeds dat Marokkanen dienen op te rotten, al is dat niet in het regeerakkoord vermeld.

Ook Jansen staat als rechtgeaarde Wilders-fan ongetwijfeld nog achter zijn opmerking. Hij mag het niet zeggen omdat kabinetsleden geacht worden ‘met één mond’ te spreken. Lang niet alle bewindspersonen zullen zijn oordeel delen, zeker niet openlijk. Of ze het stiekem met Geert eens zijn speelt geen rol.

Intussen probeerde Schoof gezag uit te stralen. Ministers of staatssecretarissen hebben volgens hem ‘geen privéopvattingen’. Wat ze zeggen is altijd namens het kabinet. Jansen moest dan ook terug in zijn hok. ‘Hij zal het niet meer herhalen’, verzekerde Schoof.

Uit de gang van zaken blijkt om te beginnen dat leden van de Tweede Kamer meer vrijheid hebben dan kabinetsleden. Enige hypocrisie komt hierbij wel te pas. Bewindslieden kunnen van alles en nog wat vinden, als ze het maar niet hardop zeggen. Althans niet als het in strijd is met het formele beleid van de regering.

Nog los daarvan vind ik het politiek niet in de haak. Wilders mag dan wel gejammerd hebben als een speenvarken toen hij door de Hoge Raad in het ongelijk werd gesteld, hij heeft jarenlang gratis reclame gehad. Het ‘minder Marokkanen-proces’ was namelijk Nieuws. Kranten en tv-journaals besteedden er veel aandacht aan.

Dat het Openbaar Ministerie er een zaak van maakte, is heel begrijpelijk. Duizenden mensen dienden een aanklacht in, dus het OM moest wel.

Zelf vind ik dat niet zo slim. Waarom de PVV-leider alle publiciteit gunnen?

Het is geen makkelijke afweging. Je vindt iets niet kunnen, maar maakt er toch geen zaak van, om redenen die niet veel met het onderwerp te maken hebben.

De PVV is nu de grootste partij in Nederland. Of dat komt door al die gratis reclame weet ik niet, maar ik sluit niet uit dat dat een factor is geweest. Volgens mij kun je Wilders en zijn clubje het beste zoveel mogelijk doodzwijgen.

Wie op de PVV heeft gestemd – of dat van plan is – deugt overigens niet, maar dit ter zijde.