De Koning neemt afscheid van minister-president Rutte. Naast de gebruikelijke bespiegelingen over de toestand in het koninkrijk, de zorgen over het nieuwe kabinet, betuigt hij in warme bewoordingen zijn waardering en dank voor al die jaren dat hij Rutte aan zijn zijde wist. Dankzij onze onvolprezen bron ten paleize mogen we getuige zijn van een grote en diepe mannenvriendschap.

‘Beste Mark, Oranjeleeuw!,

Na 14 jaar het einde van wat je gerust een tijdperk mag noemen. Zo ga je de geschiedenisboeken in, vriend. Als staatsman die mijn Koninkrijk al die jaren door woelige tijden heeft geleid. Al die zure linkse types die nu zitten te miesemuizen, zullen verdwijnen in het ‘zwarte gat van de geschiedenis’, zoals Ome Henk (wijlen prof. dr. H.L. Wesseling, hoogleraar geschiedenis in Leiden en mentor van de toen kroonprins, red.) placht te zeggen. Over Charles de Gaulle hadden ze ook altijd wat te mekkeren, zei hij, maar hij was wel de redder van Frankrijk.

En nu moet mijn Koninkrijk verder zonder jouw vaste hand. Dinsdag stond ik met dat nieuwe kabinet op het bordes. Nou, het was hier sta ik, en ik moet wel, maar ik had het liever aan me voorbij laten gaan. Hoe moet dit nou verder? Aan grandeur doen we niet in dit land, zei ik tegen Max, maar dit was wel het andere uiterste. Heeft de Peroxide Pruik de PVV-ers niet alleen voorgeschreven wat ze moeten denken, maar ook hoe ze eruit moeten zien? Ze zijn allemaal een beetje smoezelig, zei Max. Ze vroeg ook of ze raar ruiken. Ik ben bij ze uit de buurt gebleven, dus dat kon ik haar niet vertellen.

Ik hoorde trouwens dat Schoofmans de vijfde keus is. Klopt dat? En zou hij dat geweten hebben? Dat die Wilders vier anderen eigenlijk beter vond? Zo ja, dan zeg je toch tegen de Pruik:’ Beste man, zeer vereerd, maar zoek maar een ander’. Of zou hij tegen de Pruik hebben gezegd: ‘ik weet dat je omhoog zit en ik ben bereid het te doen, maar dan gaan we wel een paar stevige afspraken maken, want ik ben anders dan jouw onderknuppels niet jouw loopjongen’. Zou die ambtenaar zoveel politiek instinct hebben? Wat denk jij? Maar voor hetzelfde geld wil hij graag een tijdje in het Catshuis wonen en van het uitzicht uit jouw Torentje genieten.

Ik las in de krant dat met dit kabinet het vertrouwen in de politiek bij de laaggeletterden flink was toegenomen. Nou, dat is ten minste iets. Ik weet alleen niet of we daar blij mee moeten zijn en hoe lang het duurt. Want ze zullen vermoedelijk van een koude kermis thuiskomen. Enfin, voorlopig zijn ze in Duitsland waar ze in optocht zuipend en brallend van links naar rechts door het land hossen of juichen ze thuis met bier en chips voor de tv ook voor de ‘jongens van kleur’. Brood en spelen, dat hadden de oude Romeinen goed gezien. En verder niks.

Over ‘van kleur’ gesproken. Ik was blij dat ik dat ik Keti Koti kon overslaan. Want én het bordes én dat festijn was teveel van het goede geweest voor mijn tere gemoed. Mijn grootmoeder vond de mensen uit onze voormalige koloniën altijd haar ‘liefste onderdanen’. Opi Benno begon dan altijd bekken te trekken en met de ogen te rollen. Ik ben hartstikke voor diversiteit en inclusie, dat weet je. Maar ik hoef er niet altijd bij te zijn. Max zei dat de vrouwen zich in elk geval altijd beter kleden dan die lui van de PVV die vast bij een uitdragerij waren langs geweest. ‘Paradijsvogels zijn altijd leuker dan straatmussen’. Hoor je het haar zeggen, met dat heerlijke accent?

Ik voel me een beetje raar. Man, wat ga ik je missen! We hebben in al die jaren een prachtige band opgebouwd. Je was er altijd voor ons. In goede en slechte tijden. Met jou kon ik lachen want je nam de politiek en vooral jezelf niet te serieus. Ik zei tegen Max, stel je voor dat we in plaats van Mark die Timmerfrats hadden gehad. Die vindt zichzelf de enige echte koning en had vast geen genoegen genomen met het Catshuis. Nou, zei ze, dat weet ik nog zo net niet. Timmerfrats is meer het type van trappen naar beneden en likken naar boven. Ze heeft daar een scherp oog voor en ik heb het meer gehoord. Ik zal het eens aan Tjeenkie (Herman Tjeenk Willink, oud-vicevoorzitter van de Raad van State, PvdA-lid en huisvriend van de Oranjes, bijnaam de lakei, red.) vragen. Want die kent zijn rooie pappenheimers.

Maar wij hadden jou aan onze zijde. Mijn Koningsschap was zonder jou een corvee geworden, een beproeving. Max zei we nemen afscheid van minister-president Rutte, maar niet van onze vriend Mark. Ik vond dat zo mooi gezegd, en het is zo waar, dat ik er een brok van in de keel kreeg. En ik ben niet sentimenteel aangelegen.

Ik ben ervan overtuigd, nee, weet zeker, dat je van je nieuwe baan net zo’n groot succes gaat maken. Het Vrije Westen heeft je nodig, Mark. Dat had die oude Biden goed gezien. (De Amerikaanse president had Rutte voorgedragen om secretaris-generaal van de NAVO te worden, red).

Het ga je goed, ouwe dibbes. We keep in touch!

Een broederlijke omhelzing!

WA’

‘Ps. Geen leestip dit keer. Had ik nu effe helemaal geen zin an.’