Bonuscolumn. Deze schoot mij van de week nog te binnen.

Miljoenen jaren geleden besluiten onze oerouders de bomen te verlaten en op twee benen over de savanne uit te zwerven. Met hun handen, die nu vrij zijn, kunnen zij hun hebben en houwen meesjouwen. Onderweg knopen zij netten, vlechten manden of slijpen een scherpe punt aan een staak om mee te jagen en roofdieren op een afstand te houden. Helaas, “elk voordeel hep se nadeel”. De onderste wervels van de ruggengraat worden door het rechtop gaan te zwaar belast met niet zelden lage rugpijn als gevolg.

 

De moderne mens is daar niet vrij van gebleven. Ik heb een paar keer het ongenoegen van pijnscheuten in het onderste deel van mijn rug mogen ervaren. Een vriend met verstand van ruggen beval mij een paar eenvoudige oefeningen aan. Tien minuten per dag buigen, rekken, trekken en strekken.

 

Met de pillen tegen de opvliegers door de hormoontherapie heb ik bijna geen hitte aanvallen meer. Maar die hormoontherapie verlaagt ook het testosterongehalte in het bloed, wat verlies aan spiermassa veroorzaakt. Was daar maar een pil tegen. Niet dus. BEWEEG beveelt het Franciscus aan. Blijf doen wat je al doet. Te vermoeiend? Minderen. Aangesterkt? Opvoeren. Wandelen staat op nummer een. Niets nieuws onder de zon. Ik loop elke dag vier à vijf kilometer door de Rotterdamse dreven. Afhankelijk van het weer: een schaduwrondje bij felle zon, een droogterondje bij regen of een luwterondje bij harde wind.

 

Lichamelijke oefeningen zijn noodzakelijk om spieren en botten te versterken en het risico op osteoporose te verminderen. Je kunt ervoor naar de sportschool, maar ik heb halters van een en twee kilo aangeschaft waarmee ik de oefeningen uit de brochure van het Franciscus doe. Twaalf keer strekken en buigen met de een kilo halters, acht keer met de twee kilo halters. Te zijner tijd ga ik zwaardere halters aanschaffen indachtig de mythologische Adonis met zijn jaloersmakende  six pack (0.0).