Ik denk niet dat het bericht in VVD-kring is ingeslagen als een bom (laat staan daarbuiten), maar Edith Schippers verlaat de Eerste Kamer. Het lukt haar niet haar werkzaamheden in het bedrijfsleven te combineren met het (eveneens veel tijd in beslag nemende) ambt van senator, laat ze weten. ‘Vol vertrouwen’ (zoiets moet je er in dergelijke omstandigheden altijd even bijzeggen) draagt ze haar baantje over aan niemand minder dan Tanja Klip-Martin. U kent haar niet? Ik ook niet, en wellicht blijft dat zo.

Zou het verhaal van Schippers kloppen? Heel lang heeft haar tweede Haagse carrière niet geduurd. Na haar succesrijke eerste loopbaan, waarin ze onder meer vicefractievoorzitter en minister van VWS was, besloot ze over te stappen naar DSM, waar ze een topfunctie kon gaan bekleden. Privéomstandigheden maakten het onwaarschijnlijk dat ze nog ooit zou terugkeren op de vierkante kilometer waar ons landsbestuur is gevestigd.

Maar zie: de VVD slaagde er maar niet in een opvolger voor (toenmalig premier) Mark Rutte te vinden. De enige die geschikt leek – fractievoorzitter Klaas Dijkhoff – verliet het Binnenhof. Dus Schippers werd twee jaar geleden met veel tromgeroffel onthaald bij haar terugkeer in de Haagse politiek.

Toegegeven: ze werd niet meer dan kandidaat-lijsttrekker bij de Eerste Kamerverkiezingen. Een nogal pompeuze titel, want de senatoren kiezen is er eigenlijk niet bij. In elk geval niet voor de stemgerechtigde Nederlanders. Alleen de leden van de Provinciale Staten – die hun ambt wél aan de kiezer te danken hebben – mogen een stem uitbrengen.

Maar gelukkig liet Schippers meteen weten ook tot het hogere bereid te zijn. ‘Ik sluit nooit iets uit,’ antwoordde ze op de vraag of ze genegen zou zijn Rutte op te volgen. Het gemiddelde VVD-lid haalde opgelucht adem, want de partij zat over de opvolging van Rutte echt met haar handen in het haar.

In de praktijk viel het optreden van Schippers nogal tegen. Uit niets bleek ze de raspolitica waarvoor ze lange tijd was gehouden. In de strijd om de Eerste Kamer haalde de VVD niet meer dan een derde plek, ruim achter BBB en GroenLinks-PvdA. Ook verder wist Schippers geen potten te breken. Iedereen had al heel snel door dat ze niet geschikt zou zijn voor het leiderschap van de partij. Je kunt wel vicefractievoorzitter en volksgezondheidsminister zijn geweest, dat betekent nog niet dat je op het hoogste niveau kunt meedraaien.

Als opvolger van Mark Rutte werd Dilan Yesilgöz benoemd. Ook zij bleek niet geschikt, maar dat is een ander verhaal. Als voorzitter van de Eerste Kamerfractie van de VVD slaagde Schippers er evenmin in de handen op elkaar te krijgen.

Gelukkig krijgt ze ook een andere baan: die van topvrouw van een medicijnengroothandel. Een smoesje was dan ook snel gevonden.

Grote personen op het Binnenhof (of degenen die van zichzelf denken dat ze groot zijn) nemen nooit afscheid omdat ze zichzelf als mislukt beschouwen. Meestal speelt de leeftijd een belangrijke rol. (Behalve in de VS, waar je blijkbaar niet oud genoeg kunt zijn). En anders hebben ze altijd wel een goed excuus achter de hand. Te druk met andere dingen. Belangrijk. Topfunctie.