De Koning was druk met zijn kersttoespraak en legt in zijn mail de minister-president uit, waarom zijn voordracht zo onbeholpen overkomt. Het is bewust! Er zit een plan achter. En zijn bespiegelingen laten de vorst van een voor velen van ons onbekende maar daarom niet minder diep menselijke kant zien. Enfin leest u maar, want dankzij onze bron ten paleize kunt u weer kennis nemen van dit hartverwarmende document humain.

Beste Mark, Spassvogel,

De jongens en meisjes hebben net mijn preekje aan het Volk van Nederland opgenomen en zijn hun spullen aan het inpakken, dus ik heb nu even tijd om je te mailen. Zo roepen weer de verplichtingen. Waarom heeft een vorst het altijd zo druk?

Ook dit preekje is weer een hoogtepunt in de Verzamelde Werken. Tenenkrommend, goed stuntelig voorgedragen, en het stond er al na twee keer op. Ik leer, makker, want de vorige keer moest het vier keer over. Max vroeg laatst waarom ik geen les heb genomen. Er is ergens vast wel een gesjeesde acteur die tegen een forse fooi over de in zijn beroepsgroep levende bezwaren tegen het Koningshuis heen stapt. Ze maken met al hun bezwaren tegen de k’sumsiemaatschappij en het neoliberalisme ook maar al te graag reclame voor de supermarkt. Als het maar schuift.

Ik heb haar uitgelegd dat mijn doelgroep de medemens in het verpleeghuis is. En daar denken ze, voor zover nog mogelijk natuurlijk, als ze me zien en horen: hij is een van ons. Ik ga alleen niet kwijlen. Dat is een brug te ver.

Wat ik mijn volk echt had willen meegeven, bestaat eigenlijk uit een zin: kleed u warm aan, landgenoten, want het wordt volgend jaar nog guurder! Ik heb het idee dat mijn volk in een wolk van zalige onwetendheid door zijn gezapige wereldje stapt. Het buitenland bestaat niet voor ze. Ja, als Verweggistan. Ver van het rijtjeshuis. Dat kan ook niet anders, als je je informatie van de NOS (Natuurlijk Ontzettend Slecht, aldus Amalia) moet halen. Maar het baart me wel zorgen.

Volg je de formatie nog een beetje? Ik bedacht me laatst, waarom zetten we die lui niet in een kamertje waar ze pas uit mogen als ze het eens zijn. Net als bij de pausverkiezingen. En de hele tijd een nieuws-blackout. Als ze klaar zijn, krijg ik een belletje en maak een fikkie in de tuin. Met flink veel rook. Dan weet het volk ook dat het een nieuwe regering krijgt. Het voordeel is dat de formatie niet lang duurt. Want wie wil nou langer dan een uur in een kamertje zitten met Padvindertje Plasterk en mister Peroxide? Ik blijf nadenken over staatkundige vernieuwing.

Tjeenkie (Herman Tjeenk Willink, voormalige vice-voorzitter van de Raad van State en huisvriend van de Oranjes, red.) denkt dat Padvindertje wel eens premier zou kunnen worden. Die Wilders moet in de Kamer die horde ‘praktisch geschoolden’ van hem in bedwang houden. Wat denk jij? En wat moet ik met die Plasterk? Wat is dat voor een vent? Max zegt dat hij uitglijdt over zijn eigen ijdelheid. Volgens haar is hij eigenlijk een Argentijntje. Op de pampa  lopen veel van dat soort mannetjes rond. Ze zal wel gelijk hebben.

Tussen de opnames van de preek door moest ik opeens denken aan de arme kotertjes in een woke gezin. Moeten die inclusieve kerstliedjes zingen? Over LHBITQ-+ herdertjes?  En wat eten ze, vegetarische rollade? En krijgen ze wel kadootjes? Of moeten ze die weggeven? Aan de zielige kindertjes in Ter Apel? Je ziet, mijn hart klopt voor heel mijn volk.

Maar niet voor de stakende vrouwtjes van Buitenlandse Zaken. Staken tegen het beleid inzake Israel en Gaza. Ontslaan, die mutsjes. En het hele departement opheffen, want je hebt er niks an. Als ik op een ambassade kom, om in dat land te strijden voor ons bedrijfsleven, denk ik, is dit het beste dat we hebben? De bloem der natie? De paar goede niet te na gesproken, natuurlijk, maar met dit volk kom je de oorlog niet door. ‘Nonvaleurs’, zei opi Benno altijd. En het geld dat we overhouden, gaat naar het Willem-Alexander Fonds, waaruit we de leuke dingen voor Max (jurkjes en chirurgie) en mij (nieuw speedmonster en jachthonden) betalen.

Leuke foto’s, vind je niet, van het Nationale Gezinnetje. Was een idee van Max. We halen het schorriemorrie naar het paleis en dan hebben we geen last van ze als we gaan skiën. Wat vond je van die truc met dat steeds weglopende hondje? Ariane heeft het mormel zo gedresseerd, dat het spontaan leek. Zo leuk ongedwongen. Niets vertedert het volk zo als beestjes. Je kan de halve mensheid uitroeien, maar als je lief bent voor Bello, kan je geen kwaad doen. Dat heeft die Wilders goed begrepen, met zijn poesjes. (Klinkt op een of andere manier pornografisch, vind je niet? ‘Wilders neemt een poesje op schoot..’ Brr).

Nou jongen, ik hou het kort vandaag, want Max en ik moeten kadootjes inpakken. Doen we zelf! De meiden willen allemaal parfum en make-up dus dat geeft een hoop gepriegel. Ik ben er stiekem achtergekomen wat ik van Alexia krijg. Een Tiroler jachthoed met veertjes! Het is en doerak, kijk maar naar de foto’s, maar het hart zit op de juiste plaats.

Kom goed door De Dagen, ouwe reus!

WA’

Ps. Net ‘Op weg naar het einde’ (van Gerard Reve, red,) herlezen. Honderd jaar geleden geboren en hij heeft nog steeds geen standbeeld, maar zo’n onbekende zwarte vrouw in Rotterdam wel. Het is een schande.